کسی که بر قرائت سوره مریم (س) مداومت داشته باشد، نمی میرد مگر این که در نفس، در مال و در فرزندانش به غنا می رسد. خیلی این عبارت عجیب است؛ یعنی هیچ چیزی از خوبی نیست که بخواهد در خودش، مالش و فرزندانش، مگر اینکه می بیند. این سوره، سوره ای است که انسان را در درون خودش، مالش و ولدش به غنا می رساند؛ یعنی شما خوبی انتظار ندارید که در خودتان، مالتان و فرزندانتان می بینید.به نظرم همین عبارت برای این سوره کفایت می کند. شاید حال خوب سوره هم به همین خاطر است که آدم وقتی این سوره را می خواند، احساس می کند دیگر چیزی کم ندارد. احساس می کند همه چیزهایی که دوست دارد داشته باشد را دارد. این خیلی باشکوه است.
