مناجاة التَّائِبينَ
مناجات توبه‏ كنندگان‏

بسم الله الرّحمن الرّحیم
بنام خداى بخشاينده مهربان‏
اِلهى‏ اَلْبَسَتْنِى الْخَطايا ثَوْبَ مَذَلَّتى‏، وَجَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْكَ لِباسَ‏ مَسْكَنَتى‏
خدايا خطاها و گناهان لباس خوارى بر تنم كرده
و دورى از تو جامه‏ بيچارگى بر تنم افكنده
وَاَماتَ قَلْبى‏ عَظيمُ جِنايَتى‏، فَاَحْيِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ يا اَمَلى وَبُغْيَتى‏ ‏
و بزرگ جنايتم دلم را ميرانده پس تو زنده ‏اش كن به بازگشت خودت
(بسوى من) اى آرزو و مقصودم
وَيا سُؤْلى‏ وَمُنْيَتى‏، فَوَ عِزَّتِكَ ما اَجِدُ لِذُنوُبى‏ سِواكَ غافِراً
و اى خواسته و آرمانم به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزنده ‏اى نيابم‏
وَلا اَرى‏ لِكَسْرى‏ غَيْرَكَ جابِراً، وَقَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنابَةِ اِلَيْكَ، وَعَنَوْتُ‏ بِالْاِسْتِكانَةِ لَدَيْكَ
و براى شكستگيم جز تو شكسته‏ بندى نبينم و من بوسيله آه و ناله كردن بسوى تو
بدرگاهت خاضع گشته و با زارى كردن‏ در برابرت خود را به خوارى كشاندم
فَاِنْ طَرَدْتَنى‏ مِنْ بابِكَ فَبِمَنْ اَلوُذُ، وَاِنْ رَدَدْتَنى عَنْ جَنابِكَ فَبِمَنْ اَعُوذُ
پس اگر توام از درگاه خويش برانى در آن‏حال به كه رو آورم؟
و اگر توام‏ از نزد خويش بازگردانى به كه پناه برم؟
فَوا اَسَفاهُ مِنْ خَجْلَتى‏ وَافْتِضاحى‏، وَوا لَهْفاهُ‏ مِنْ سُوءِ عَمَلى‏ وَاجْتِراحى‏
و بس افسوس از شرمندگى و رسواييم
و اى دريغ‏ا ز كار بد و گناهانى كه بدست آورده ‏ام
اَسْئَلُكَ يا غافِرَ الذَّنْبِ الْكَبيرِ، وَيا جابِرَالْعَظْمِ الْكَسيرِ
اَنْ تَهَبَ لى‏ مُوبِقاتِ الْجَرآئِرِ، وَتَسْتُرَ عَلَىَّ فاضِحاتِ ‏السَّرآئِرِ
از تو خواهم اى آمرزنده گناه بزرگ و اى شكسته ‏بند استخوان شكسته
كه ببخشى بر من گناهان نابود كننده ‏ام را و بپوشى بر من كارهاى پنهانى‏
وَلا تُخْلِنى‏ فى‏ مَشْهَدِ الْقِيامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِكَ وَغَفْرِكَ، وَلاتُعْرِنى‏ مِنْ جَميلِ صَفْحِكَ وَسَتْرِكَ
رسواكننده را و مرا در بازار قيامت از نسيم جان‏بخش عفو و آمرزشت
محروم نفرمايى و از لباس زيباى گذشت و چشم‏ پوشى خود برهنه‏ ام نكنى
اِلهى‏ ظَلِّلْ عَلى‏ ذُنُوبى‏ غَمامَ رَحْمَتِكَ، وَاَرْسِلْ عَلى‏ عُيُوبى‏ سَحابَ رَاْفَتِكَ
خدايا سايه ابر رحمتت را بر گناهانم بينداز و ابر ريزان مهربانى
و رأفتت را براى شستشوى عيب هايم بفرست
اِلهى‏ هَلْ ‏يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْابِقُ اِلاَّ اِلى‏ مَوْلاهُ، اَمْ هَلْ يُجيرُهُ مِنْ سَخَطِهِ اَحَدٌ سِواهُ
خدايا آيا بنده فرارى جز به درگاه مولايش به كجا بازگردد
يا آيا كسى جز او هست كه وى‏ را از خشم او پناه دهد
اِلهى‏ اِنْ كانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَاِنّى‏ وَعِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمينَ
معبودا اگر پشيمانى بر گناه توبه محسوب شود
پس به عزتت سوگند كه براستى من از پشيمانانم‏
وَاِنْ كانَ الْإِسْتِغْفارُ مِنَ الْخَطيئَةِ حِطَّةً فَاِنّى‏ لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرينَ
و اگر آمرزش خواهى از خطا آنرا پاك كند پس براستى من از آمرزش خواهانم‏
الهي لَكَ الْعُتْبى‏ حَتّى‏ تَرْضى‏، اِلهى‏ بِقُدْرَتِكَ عَلَىَّ تُبْ عَلَىَّ، وَبِحِلْمِكَ‏ عَنّىِ اعْفُ عَنّى‏، وَبِعِلْمِكَ بى‏ اِرْفَقْ بى‏
خدايا تو را سزد كه مرا مؤاخذه كنى تا گاهى كه خوشنود شوى
خدايا به همان قدرتى كه بر من دارى توبه‏ ام بپذير و به بردباريت‏ از من بگذر
و به همان علمت كه به احوالم دارى با من مدارا كن
اِلهى‏ اَنْتَ الَّذى‏ فَتَحْتَ لِعِبادِكَ باباً اِلى‏ عَفْوِكَ، سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ فَقُلْتَ تُوبُوا اِلَى اللَّهِ
تَوْبَةً نَصُوحاً،فَما عُذْرُ مَنْ اَغْفَلَ دُخُولَ الْبابِ بَعْدَ فَتْحِهِ
خدايا تويى كه درى از عفو خود بسوى بندگانت باز كردى و نامش را توبه گذاردى
و فرمودى «بسوى خدا بازگرديد با توبه‏ صادقانه»٬
پس ديگر چه عذرى دارد آن كس كه از وارد شدن در اين در باز شده غفلت ورزد
اِلهى‏ اِنْ كانَ ‏قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ، فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ
خدايا اگر براستى‏ سرزدن گناه از بنده‏ ات زشت است
ولى گذشت نيز از نزد تو نيكو است
اِلهى‏ ما اَنَا بِاَوَّلِ ‏مَنْ عَصاكَ فَتُبْتَ عَلَيْهِ، وَتَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِكَ فَجُدْتَ عَلَيْهِ
معبودا من نخستين كسى نيستم‏ كه نافرمانيت كرده و توبه پذيرش گشته ‏اى
و خواستار احسانت گشته و تو بر او احسان‏ كرده ‏اى
يا مُجيبَ‏ الْمُضْطَرِّ، يا كاشِفَ الضُّرِّ، يا عَظيمَ الْبِرِّ، يا عَليماً بِما فِى السِّرِّ
اى پذيرنده بيچاره اى غم زدا اى بزرگ احسان اى داناى اسرار نهان ‏
ياجَميلَ السِّتْرِ، اِسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ اِلَيْكَ، وَتَوَسَّلْتُ بِجَنابِكَ ‏وَتَرَحُّمِكَ لَدَيْكَ
اى نيكو پرده‏ پوش شفيع گردانم نزد تو جود و كرمت را و توسل جستم
به حضرتت و به مهربانيت‏ در پيش تو
فَاسْتَجِبْ دُعآئى‏، وَلا تُخَيِّبْ فيكَ رَجآئى‏،وَتَقَبَّلْ تَوْبَتى‏، وَكَفِّرْ خَطيئَتى‏
بِمَنِّكَ وَرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
پس دعايم مستجاب كن و اميدم را درباره خودت به نوميدى مبدل مكن
‏و توبه‏ ام را بپذيرو گناهم را به كرم و مهربانى خود ناديده گير
اى مهربانترين مهربانان‏
آمين يا رب العالمين

مناجات تائبین با نوای حاج میثم مطیعی

فهرست مطالب