بسم الله الرحمن الرحیم

حتماً پیش آمده که در یک شب تاریک بارانی کنار خیابان ایستاده باشید و چشم انتظار اتوموبیلی باشید که سوارش شوید. فرقی هم نمی کند که شخصی باشد یا تاکسی، دربست باشد، کرایه ای باشد یا فی سبیل الله، فقط می خواهید از این شرایط خلاص شوید.

دو چراغ از دور می بینید و خوشحال می شوید. امید است که احسان تان کنند. حقیر که تا ماشین پیشرفته ای می بینم ناامید می شوم چون تا حالا ندیده ام کسی با ماشین گرانقیمت غریبه ای را احسان کند! اصلا هم قضاوت نمی کنم و کاری ندارم چه شرایط امنیتی و اجتماعی در جامعه ما پیش آمده که ماشین های گرانقیمت صلاح نمی بینند بایستند.

حال دو موضوع برای راننده پیش می آید.

یا بایستی کسی این تابو را بشکند.

یا بپذیرد که صرف سوار شدن ماشین ها ی گرانقیمت روی پیشانی اش نوشته اند #من_بی_خیر_هستم!

چنانچه خداوند فرموده

وَأَنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَهِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ
( سوره بقره، آیه ۱۹۵ )
و در راهِ خدا، انفاق کنید! و (با ترک انفاق،) خود را به دست خود، به هلاکت نیفکنید! و نیکی کنید! که خداوند، نیکوکاران را دوست می‌دارد.