بسم الله الرحمن الرحیم

1. قرآن جنبه های مختلفی دارد، و به همین نسبت با نام های متفاوتی وصف گشته است(مبین، حکیم، کریم، ذی الذکر و …). هر چند تمامی این نام ها مثل اسماء الهی عین هم اند  ولی ما به دلیل فهم ناقصمان بهتر است در ابتدای امر مثل یک پازل هر اسم یا صفت را فرابگیریم.
2. قرآنی که از جانب حکیم آمده است، سراسر حکم است، حکم ها یعنی باید و نبایدها که براساس هست و نیست ها که همان ملکوت است جاری می شود. و این جاری شدن با اراده ی ( کن فیکون) خداوند متعال رخ می دهد.قرآن حکیم است و حکم ها را تماما بیان می کند، حکم های الهی در طول زمان ثابت اند مگر آنکه در شرایط دیگر حکمی بالادست پیدا کنند. حکم ها در طول زمان  ثابت اند وبه واسطه ی تنزیل از جانب خدای عزیز رحیم  به رسول و سپس به ما رسیده است.
3. این مهم است که بدانیم به واسطه ی “عزت” خداوند حکم ها تغییر و تبدیل نمی شوند و هر چند تکذیب کنندگان امر الهی زیاد باشند باز هم حکم، به تعداد کم افراد ضعیف نمی شود ( اشاره به داستان رجل یسعی و 3 رسول تکذیب شده)
4. و خداوند رحیم است، یعنی براساس حکم هایش که در بسترهای مختلف نازل کرده است. رحمت خاص را عنایت می کند و بهشت و جهنم ناشی از اسم رحیمیت اوست. این در حالی است که مکذبین در سوره ی یس وقتی از قبرها محشور می شوند، قیامت را وعده ی خدای رحمان می دانند. آن ها رحمان بودن خدا را فهمیدند که همان رحمت عام است و شامل تمامی نعمت های دنیایی است که برای همه هست چه مومن و چه کافر ولی رحیمیت را نفهمیدند.
5. زندگی مان بازی شده است، جدی نیستیم، جدی نیستیم نسبت به زمان هایمان، نسبت به حُکم خداوند در باره ی هر بستر و هر موضوعی.  این در حالی است که دریافت حکم و عمل به آن در هر لحظه مثل حیات قلب است، که موجب حیات انسان می شود.چطور می شود که کسی بگوید تمام عمر براساس احکام الهی جلو رفتم و این بار دلم می خواهد فلان یا دلم نمی خواهد فلان ( و حکم فراغت از حکم خدا) به خود می دهد. و همین لحظه است که قلب می ایستد!
امسال بسیار محتاج آن شدم که شب قدر ، بر من قرآن “حکیم” نازل شود. اینکه سر خود و بدون حکم کاری نکنم و اینکه انا لله و انا الیه راجعون بشوم ان شاءالله.