در ستایش حرکت و ساختن و تقبیح سکون و در خود فروماندگی
بهار یعنی از همین چیزهایی که هست و خسته و خشکیده و کهنه به نظر می‌رسد می‌شود چیزهای تازه ساخت…
ارزشهای تازه خلق کرد…
بهار یعنی می‌شود به دیگران جهان تازه ای داد و کاری کرد به درک تازه ای از خودشان برسند…
بهار یعنی پایداری و تحمل روزهای سخت همیشه معجزه می‌کند… خدا این معجزه را مقدر کرده…
بهار یعنی گره گشایی از فرو بستگی‌های کار جهان همیشه تحسین برانگیز است…
قرآن را می‌گویند که بهار دل‌هاست
یعنی فکرهای خشکیده و اراده‌های یخ زده و پاهای خسته و سرمایه‌های کهنه را شخم می‌زند و وجود تازه می‌دهد…
یعنی به دل‌ها فرصت می‌دهد جهان را جور دیگری ببینند و در این جهان تازه جور دیگری خوب باشند…
قرآن بهار دل‌هاست
یعنی همان موقع که گیر کرده‌ای و نمی‌دانی باید چکار کنی پیش پایت نگاه تازه، راه تازه‌ای می‌گذارد …
تصمیم‌های تازه می‌سازد… خودت و لحظه‌هایت را ارتقا می‌دهد
قرآن بهار دل‌هاست
یعنی به هرحال راهی برای خوب بودن باید پیدا کرد… یعنی به هرحال باید قد بکشی، قامت راست کنی…
حتی اگر شده دوتا دوتا و یا حتی تنها
قرآن بهار دل‌هاست
چون تذکر می‌دهد که باید از جایت بلند شوی و راهی به حقیقت پیدا کنی و چنانکه حقِ راه است راه را طی کنی…