حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی

وجود مبارك امام دهم امام هادی(سلام الله علیه) بركات فراوانی از نظر نشر معارف و علوم الهی، تفسیر قرآن، تبیین سنّت پیغمبر(ص) داشتند. زیارت نورانی جامعه كبیر در حقیقت تفسیر امامت و ولایت و حقیقت عترت است؛ چون عترت طاهرین، عِدل قرآن كریم‌اند و همان‌طوری كه قرآن محتاج به تفسیر است، حقیقت عترت، حقیقت امامت، حقیقت ولایت محتاج به تفسیر است، ادعیه و زیارت‌هایی كه از این خاندان الهی و ذوات قدسی منتشر شده است گرچه می‌تواند تفسیر سیرت و سنّت آنها باشد؛ ولی زیارت نورانی جامعه كبیر كه از امام هادی(ع) رسیده است سهم تعیین‌كننده‌ای دارد.

امام هادی(ع) مشخص کرد كه دنیا چیست و ما در این دنیا چه سِمتی داریم. حضرت فرمود دنیا مانند یك بازاری است که یك عده در این تجارتخانه سود می‌برند و یك عده ضرر می‌كنند، اگر طبق این بیان نورانی امام هادی(سلام الله علیه) دنیا بازار است ما باید توجه داشته باشیم که چه چیزی را معامله می‌كنیم و چه چیزی می‌خریم، با چه كسی معامله می‌كنیم از چه كسی جنس می‌خریم و به چه كسی جنس می‌فروشیم. بخشی از این موارد را قرآن به خوبی تبیین كرد فرمود وقتی می‌خواهید كار خیر انجام بدهید با خدا معامله می‌كنید؛ در تعبیرات قرآن كریم این است كه خدا اعمال نیک ما را می‌خرد در قبال آن هم فرمود بهشت، عزّت و خیر دنیا و آخرت را به ما عطا می‌كند.

خداوند در سوره مباركه صف فرمود درست است كه دنیا تجارتخانه است ولی می‌خواهید ما به شما بگوییم چه تجارتی سودآورتر است و منفعت بیشتری دارد؟ د فرمود بهترین تجارت این است كه كارتان را برای رضای خدا انجام بدهید و با او معامله كنید. آدم وقتی با خدا بیعت می‌كند با پیغمبر بیعت می‌كند یعنی جان و مال خودش را به او می‌فروشد و خداوند ثمنی كه در مقابل عطا می‌كند هم سعادت دنیاست هم سعادت آخرت. اما آنچه از بیان نورانی امام هادی(ع) فهمیده می شود این است كه انسان یك وقت با كسی معامله می‌كند كه او كریم است، بزرگ است، بخشنده است عوض و معوّض هر دو را به ما برمی‌گرداند! یعنی به طور مثال اگر خریدار بزرگواری فرش ما را که صد درهم قیمت دارد، به دویست درهم خرید، و بعد فرش و دویست درهم، هر دو را به ما برگرداند این یعنی چه؟ این می‌شود تجارتی كه معادل ندارد.

مراقبت كردن، مواظبت كردن، استغفار كردن و توبه نمودن برای همین است که انسان همواره در مسیر معامله با خدا و دوری جستن از معامله با شیطان باشد. یك بیان نورانی از پیغمبر(ص) نقل شده فرمود: «تعطروا بالاستغفار» آدم مستحب است كه وقتی نماز می‌خواند یا مسجد می‌رود معطّر باشد اما در مقابل فرمود یك عطر دیگری هم هست که آن عطر جلوی رسوایی را می‌گیرد! با استغفار خودتان را معطّر كنید وگرنه بوی بد گناه رسوایتان می‌كند! فرمود استغفار، توبه كردن، با خدا راز و نیاز كردن، ناله كردن، اشك ریختن این ها عطر است و جلوی آبروریزی را می‌گیرد.

فهرست مطالب