در نکوهش کنز اندوزی معنوی

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنَّ کَثيراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَيَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ وَ الَّذينَ يَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا يُنْفِقُونَها في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَليمٍ (۳۴) يَوْمَ يُحْمي‏ عَلَيْها في‏ نارِ جَهَنَّمَ فَتُکْوي‏ بِها جِباهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هذا ما کَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِکُمْ فَذُوقُوا ما کُنْتُمْ تَکْنِزُونَ (۳۵) -توبه

یک- طلا و نقره های زندگی شما چیست؟

دو- این همه سال از (عمری که ارزشش بالاتر از طلا بود را صرف بدست آوردن..) طلا و نقره هائی که دادید و گرفتید چقدرش را در راه خدا انفاق کردید؟ چقدرش را انبار کرده اید؟

سه- یکی از عادت های عجیب ما ایرانیان به طور خاص این است که در مورد چیزهایی که دوست داریم خیلی حرف می زنیم و بعد از مدتی هم فکر می کنیم کارهایی را که در موردش حرف زدیم را انجام داده ایم. یکی از عادت های عجیب بچه های مذهبی این است که عطش شرکت در جلسات مذهبی و گفت و شنود و مطالعات دینی دارند و صرف جمع آوری اطلاعات سطحی و عمیق در مورد دین داری، حس دین داری و دین ورزی آنها را اشباع می کند.

چهار- برای ترک این عادت بد قیام می کنیم. لیستی از همه کارها و حرفهای خیلی خوب و خوب (طلا و نقره)، همه ی داشته ها و آموخته ها و همه سرمایه های معنوی را می آوریم وسط.
آموخته هایمان را زندگی می کنیم. با طلا و نقره هامان مثل اغنیای (معنوی) رفتار می کنیم نه مثل گداها و متکدیان…
سرمایه هامان را به جریان می اندازیم. انفاق می کنیم و بار خوبی های نزیسته و نکرده را سبک می کنیم. خوبی ها را هدف مند به جریان می اندازیم تا وسیله بسازیم. وسیله هایی برای رسیدن و رساندن… ‫

تو ماهي و من ماهي اين بركه كاشي

اندوه بزرگي ست زماني كه نباشي…

السلام عليك يا ربيع الانام

در اين خوبي تكاني بهاري روي كمك شما خيلي حساب كرده ايم آقا جان