?براي امتثال فرمان الهي در جهت آباداني زمين، بشر موظف است توان خويش را به كار بسته تا دستور الهيِ (وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيها) تحقق يابد. بنابراين كساني كه توان آباداني از راه كشاورزي، دامداري، صنعت، پيشه‌وري و ديگر مشاغل سودمند را دارند ولي تن به كار نمي‌دهند؛ خواه به جهت آنكه از توانمندي مالي برخوردارند و خود را از كار بي‌نياز مي‌دانند و يا به جهت تن‌پروري حاضر نيستند مواد خام موجود در طبيعت را استخراج كرده و آن را به جامعه بشري عرضه كنند، نه تنها به دستور قرآن عمل نكرده‌اند بلكه سخن همه انبياي الهي را طرد كرده‌اند.
?چون پيامبران برگزيده حق‌اند و همگي از يك مخزن غيبي آفريده شده‌اند، سخن همه آنها هماهنگ و يكسان است. هر پيامبري مردم را به ايمان به مبدأ، معاد، وحي، فرشته، راه صحيح زندگي و … دعوت مي‌كند.
?صالح مي‌فرمايد: خداوند شما را از زمين خلق كرد و از شما خواسته كه زمين را آباد(استعمار) كنيد، هر كس به خدا و انبياي الهي ايمان دارد بايد اطاعت كند، از اين جهت همگان موظف به آباداني زمين هستند؛ چه آباداني ظاهري و عمارت زمين يا آباداني باطني و عمارت زمينه تا جامعه اصلاح شود.

اسلام و محيط زيست صفحه 32 و 35
آیت الله جوادی آملی