اصلِ حال خوب و بد و اصلِ بهشت و جهنم، به توجه وذکر در انسان برمی‌گردد. لذت توجه دائمی به منبع حقیقت، بالاترین لذت در زندگی هر انسانی است. ذکر به‌صورت مطلق یادآوری نیست؛ ذکر متوجه‌شدن به سهم خدا در هر کاری است. ذکر یعنی آب‌وگل را در انسان نبینیم، «نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» را ببینیم؛ این همان حلقه مفقوده شیطان برای سجده نکردن در برابر انسان است. در این بخش از نشست برای توضیح موضوع ذکر داستان شیطان و سجده نکردنش در سوره مبارکه ص خوانده شد، سوالاتی در رابطه با شیطان، ایمان و عدم ایمانش، جایگاه و مرتبه او و… از طرف مخاطبین پرسیده شد که استاد پاسخ دادند.
