بگو خدا و هر چه غیر اوست واگذار

بسم الله الرحمن الرحیم 

کتاب معراج السعاده، نوشته مرحوم ملااحمد نراقی، کتابی است در مورد اخلاق و سالیان متمادی، کتاب درسی حوزه های علمیه بوده است. هنوز هم از این کتاب در برخی مدارس استفاده می کنند.

از آنجا که سطح کتاب از شخصیت و تقوی حقیر بسیار بالاتر است، صرفاً بعنوان نقل قول بخشی از آن را اینجا می نویسم.

**

و از جمله آداب روزه دار آن است که: در هنگام افطار، دل او مضطرب باشد و درمیان خوف و رجا معلق باشد، زیرا نمی داند که روزه او مقبول شده یا نه.و این حالی است که باید در آخر هر عبادتی باشد.

***

و مخفی نماند که: از برای روزه سه درجه است:

اول: «روزه عوام » ، و آن عبارت است از اینکه: در روزها شکم و فرج خود را ازمقتضای شهوات آنها محافظت نمایی.و این نوع روزه، فایده نمی بخشد مگر مجرداستخلاص از عذاب را.

دوم: «روزه خواص » ، و آن عبارت است از: آنچه مذکور شد به زیادتی محافظت چشم و گوش و زبان و دست و پا و سایر جوارح و اعضا از معاصی و گناهان.و بر این روزه مترتب می گردد آنچه از برای روزه دار وعده داده شده است از ثوابهای بی پایان.

سوم: «روزه خواص خواص » ، و آن عبارت است از: آنچه مذکور شد با محافظت دل از اشتغال به افکار دنیویه و اخلاق رذیله و نگاهداشتن آن از غیر یاد خدا بالکلیه.وافطار این روزه ها به یاد غیر خدا و روز قیامت بودن است و حاصل این روزه، روگردانیدن از غیر خداست، چنانکه فرمود:

««قُلِ ٱللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ».

(سوره انعام، آیه ۹۱)

یعنی: «بگو خدا و هر چه غیر اوست واگذار»

و این روزه انبیا و صدیقین و مقربین است.و ثمره این روزه، فوز به مشاهده جمال لقای الهی است.و رسیدن به چیزی که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و به خاطر احدی خطور نکرده.

بدان که: مقتضای اخبار متواتره و تصریح جمعی از علمای طایفه شیعه است که: هرگاه کسی خالص از برای خدا، ماه رمضان را روزه بدارد و در آن ماه، باطن را ازاخلاق ذمیمه پاک سازد، و اعضای ظاهره خود را از معاصی نگاهدارد، و از حرام درخوراک و پوشاک و مسکن اجتناب نماید، و بجز حلال، غذایی نخورد، و در خوردن حلال هم افراط نکند، بلکه به نحوی باشد که: در هر وقت روز و شب الم گرسنگی رابیابد و فی الجمله مواظبت نماید بر نمازهای نافله و بعضی از ادعیه و آدابی که در این ماه مبارک سنت شده، مستحق مغفرت الهی و خلاص از عذاب اخروی می گردد.