ده گانه های عاشورایی
روضه های قرآنی
*چهارم؛ برای آغاز روزهای اسارت زنان و کودکان
ماجده محمدی
وَ بَيْنَهُما حِجابٌ وَ عَلَي الْأَعْرافِ رِجالٌ يَعْرِفُونَ کُلاًّ بِسيماهُمْ وَ نادَوْا أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلامٌ عَلَيْکُمْ لَمْ يَدْخُلُوها وَ هُمْ يَطْمَعُونَ (٤٦) وَ إِذا صُرِفَتْ أَبْصارُهُمْ تِلْقاءَ أَصْحابِ النَّارِ قالُوا رَبَّنا لا تَجْعَلْنا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمينَ (٤٧) وَ نادي أَصْحابُ الْأَعْرافِ رِجالاً يَعْرِفُونَهُمْ بِسيماهُمْ قالُوا ما أَغْني عَنْکُمْ جَمْعُکُمْ وَ ما کُنْتُمْ تَسْتَکْبِرُونَ (٤٨) أَ هؤُلاءِ الَّذينَ أَقْسَمْتُمْ لا يَنالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لا خَوْفٌ عَلَيْکُمْ وَ لا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (٤٩) وَ نادي أَصْحابُ النَّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفيضُوا عَلَيْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ قالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُما عَلَي الْکافِرينَ (٥٠) الَّذينَ اتَّخَذُوا دينَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا فَالْيَوْمَ نَنْساهُمْ کَما نَسُوا لِقاءَ يَوْمِهِمْ هذا وَ ما کانُوا بِآياتِنا يَجْحَدُونَ (٥١)
و میان بهشتیان و دوزخیان حایلی است، و بر بلندی های آن مردانی بلندمرتبه قرار دارند که هر یک از آن دو گروه را به نشانه شان میشناسند، و بهشتیان را که هنوز به بهشت درنیامده اند ولی امید آن را دارند، ندا می دهند که: سلام بر شما باد.
و چون دیدگانشان به سوی دوزخیان گردانده شود، می گویند: پروردگارا، ما را با این مردم ستمکار قرار مده.
و آنان که بر بلندای آن حجابند، مردان کفرپیشه ای را که به نشانه شان می شناسند ندا می دهند و می گویند: نه جمعیت و نیرویتان شما را کفایت کرد و نه تکبّر و گردنکشی هایتان.
آیا این مردم با ایمان همان کسانی اند که شما سوگند یاد کردید که خدا هیچ رحمت و خیری به آنان نمی رساند؟ ای مؤمنان به بهشت درآیید که نه ترسی بر شما خواهد بود و نه اندوهگین خواهید شد.
و دوزخیان بهشتیان را ندا می دهند که از آب یا از آنچه خدا روزی شما کرده است بر ما فروریزید می گویند: خداوند آن دو را بر کافران حرام کرده است.
همانان که دینشان را سرگرمی و بازیچه گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریب داد. پس امروز آنان را به فراموشی میسپریم و به آنان توجهی نمیکنیم، چرا که آنان دیدار امروزشان را به فراموشی سپردند و آنچه را باید برای امروز فراهم می آوردند فراهم نیاوردند ، و نیز بدین سبب که آیات ما را انکار می کردند .
و بینهما حجاب
این طرف غل و زنجیر و اشک و ماتم
آن طرف سنگ و سنان و قهقهه‌های مستانه و دل آزار
و بینهما حجاب
این طرف دست‌های به خون نشسته از نامهربانی زنجیرها
آن طرف دست‌های به خون آلوده از سنگینی قلب ها
و بینهما حجاب
این طرف لب‌های خشکیده و جگرهای سوخته و دل‌های داغدار
آن طرف لب‌ها و مشک‌های سیراب؛ و روح‌های مرده و غبارگرفته
و بینهما حجاب
این طرف پاهای تاول زده و زخم خورده از مغیلان و خاشاک بیابان
آن طرف چکمه های زرپوش، نعل‌های شرمسار از بی‌حیایی انسان
اما قصه به همین جا ختم نمی‌شود
نزدیک است روزی که باز حجاب باشد و حائل
میان اینان و آنان
و اینان به نور چهره‌هایشان شناخته خواهند شد، روزی نزدیک
و اینان به سلام و سلامتی دل‌هایشان دلبری‌ها خواهند کرد، همین حوالی
و اینان به برکت معرفتشان، معروف اهل زمین و زمان خواهند شد… عن قریب
و بینهما حجاب
فاصله‌ها خواهد بود؛
فرسنگ به فرسنگ،
بادیه تا بادیه
میان این قوم و آن قبیله
آن‌چنان که حتی جرعه‌ای آب حرام خواهد بود بر حرامیان!
باید پیش‌تر از این‌ها «إنه بعین الله» حسین را جدی می‌گرفتند اهل شیطان!
نویسندگان: وجیهه محمدطاهری – ماجده محمدی
تصویربرداری، نریشن و تدوین: برادران مفیدی کیا
سوگواره هنر و حماسه (هیئت محبین اهل بیت علیهم السلام) در دانشگاه هنر- تهران