چهل نشست پر از نور، میهمان تو بودیم؛
به جست و جوی نگاهی از آستان تو بودیم؛
چهل قدم به تو نزدیک‌تر شدیم و بسی شکر؛
که در مسیر تو و از مسافران تو بودیم؛
شب است باز و چه تاریک! مسیر از همه پنهان؛
در انتظار فروغی از آسمان تو بودیم؛
چه تشنه‌ایم و پریشان! نگاه لطف تو باران!
امیدوار به دریای بی کران تو بودیم؛
هزار شکر خدا را که در نشست چهلم،
دوباره ساکن و مشتاق جمکران تو بودیم.
ف. شفیعی