بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمت الله
انشالله که عزاداری هاتون قبول باشد. انشالله این عزاداری ها را به بهترین وجه از ما قبول بکنند و این عزاداری ها موجب این باشد که روحیه قیام در ما شکل بگیرد و تحقق پیدا بکند؛ برای خوبی ها قیام کنیم. و انشالله به برکت این عزاداری ها و نظر لطف اباعبدالله (ع)، ما را در زمره یاران صدیق امام زمان قرار بدهند به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
سوره مریم، سوره بهجت آور
جلسه اول سوره مبارکه مریم سلام الله علیها است. من یک هفته است که از شدت خوشحالی منتظر این جلسه هستم. به دلیل بهجت بسیار ویژه ای که این سوره دارد، از زمانی که پوستر برنامه را که فرستادند و سوره مریم بود، من بی تردید تا امروز هر روز لحظه شماری کردم؛ این قدر که این سوره سوره باشکوهی است. البته همه سوره ها این طور هستند ولی خوب این سوره حال بسیار ویژه ای دارد، بالاخص وجود نازنین حضرت مریم سلام الله علیها است که کمتر با این وجود نازنین آشنا هستیم. و این سوره به طبع سوره حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها هم است.
اتفاقات عجیب و غریبی این سوره دارد؛ هم روضه و هم شادی دارد؛ هم شما را می گریاند، هم شما را می خنداند و هم شگفت زده می کند. سوره بهجت داری است؛ یعنی هر چقدر بگویم، کم گفتم.
من یک مقدمه از فضای کلی سوره عرض می کنم. سرکار خانم ابراهیمی زحمت کشیدند ارائه ای را از بیانات حضرت علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در فهم کلیت این سوره آماده کردند که می شنویم و بعد وارد سوره می شویم. ببینیم امروز چقدر رزق ما می شود؛ امیدوارم که قسمت اول سوره که داستان حضرت زکریا و حضرت یحیی هست بگوییم. یک ارائه هم دوستان کارگروه ریحانه شناسی دارند. علی القاعده در خدمت نماینده باشگاه در منسک حج هم باید باشیم. لذا به برکت سوره مریم الحمدلله برنامه پر و پیمان است.
روایاتی در ثواب قرائت سوره مبارکه مریم
من از توضیح کلیت سوره رد می شوم که مطالب سرکار خانم ابراهیمی بشنویم ولی برای اینکه کم کم شما هم در فضای سوره بیایید و این حس شگفت انگیز سوره به شما منتقل بشود، دو روایت برایتان می خوانم.
روایت اول از امام صادق (ع):
غنی شدن نتیجه مداومت بر سوره مریم
مَنْ أَدْمَنَ قِرَاءَهْ سُورَهْ مَرْیَمَ لَمْ یَمُتْ حَتَّی یُصِیبَ مَا یُغْنِیهِ فِی نَفْسِهِ وَ مَالِهِ وَ وُلْدِهِ
کسی که بر قرائت سوره مریم (س) مداومت داشته باشد، نمی میرد مگر این که در نفس، در مال و در فرزندانش به غنا می رسد. خیلی این عبارت عجیب است؛ یعنی هیچ چیزی از خوبی نیست که بخواهد در خودش، مالش و فرزندانش، مگر اینکه می بیند. خیلی حرف است. اگر هریک از من و شما به خودمان مراجعه کنیم، در خودمان یک عالمه جای خالی داریم. می گوییم: «ای کاش این ویژگی را داشتم؛ ای کاش این جای خالی را پر کرده بودم؛ ای کاش از نوجوانی روی این موضوع کار کرده بودم و…». بعد فرزندانمان را نگاه می کنیم؛ آن ها که پدر و مادر هستند، بهتر متوجه می شوند. نقص های خودمان را در فرزندانمان می بینیم و دیگر دیوانه می شویم. «ای کاش این نقص را نداشته باشد؛ ای کاش وقتی بزرگ می شود، این ویژگی خوب را داشته باشد و…». این سوره، سوره ای است که انسان را در درون خودش، مالش و ولدش به غنا می رساند؛ یعنی شما خوبی انتظار ندارید که در خودتان، مالتان و فرزندانتان می بینید.
به نظرم همین عبارت برای این سوره کفایت می کند. شاید حال خوب سوره هم به همین خاطر است که آدم وقتی این سوره را می خواند، احساس می کند دیگر چیزی کم ندارد. احساس می کند همه چیزهایی که دوست دارد داشته باشد را دارد. این خیلی باشکوه است و این یکی اش است.
ادامه همان روایت:
آیا لازم است از پیروان حضرت عیسی باشیم؟
وَ کَانَ فِی الْآخِرَهْ مِنْ أَصْحَابِ عِیسَی ابْنِ مَرْیَمَ (علیه السلام)
از اصحاب حضرت عیسی (ع) می شود. حالا شما ممکن است بگویید که ما جزو پیروان پیامبر گرامی اسلام هستیم، خیلی حضرت عیسی نمی خواهیم. این هم از فهم های متاسفانه غلط و نادرستی است که در ما شکل گرفته است. شما پیامبر خدا را دارید و در اکثر موارد به حضرت ابالفضل متوسل می شوید؛ چرا این حرف را آنجا نمی زنید؟ می گویید: «نه، آخر طعم حضرت ابالفضل یک چیز است، طعم امام حسین یک چیز و طعم پیامبر یک چیز دیگر است!».
همین حسی را که نسبت به اهل بیت دارید، به نحو اولا در رابطه با انبیا هست. فکر نکنید حضرت عیسی برای مسیحی ها و حضرت موسی برای یهودی ها هستند و پیامبر اسلام برای ماست. این گونه نیست؛ همه انبیا برای ما هستند. عین همان حسی را که برای اهل بیت داریم که یک وقت هایی دل آدم سمت امام رضا، یک وقت هایی سمت امام حسن و… می رود و این ها را لازم دارم چون دلم احوالات دارد؛ انبیا نیز همین گونه هستند. یک وقت هایی باید دلمان سمت حضرت عیسی و یک وقت هایی سمت حضرت موسی برود. این ها آنقدر باشکوه و دوست داشتنی هستند.
اگر خدا توفیق بدهد در راستای مباحث نوجوانانه می خواهیم کاری با نام «پیامبران من» را شروع کنیم. یک سری متن بنویسیم و این پیامبرها، پیامبرهای ما بشوند.
از اصحاب حضرت عیسی بودن، چیز شگفت انگیزی است؛ چون حضرت عیسی شگفت انگیز است. همان طور که شما به صورت واضح می گویید حضرت ابالفضل، امیرالمومنین نمی شود؛ هرچند حضرت امیرالمومنین بالاتر باشد. برای یک سری چیزها می رویم دم در حضرت ابالفضل و برای یک سری چیزها دم در حضرت امیرالمومنین می رویم. هیچ کس شبیه حضرت عیسی نمی شود. اصلا احوالات حضرت عیسی در قرآن منحصر به فرد است. در اهل بیت به این ماجرا روایت نشده است. چگونه در رابطه با حضرت ابالفضل ماجرای علقمه را هیچ یک از اهل بیت ندارند؛ چون آن صحنه ویژه حضرت ابالفضل است، یک سری توسلات ویژه ابالفضل عباس داریم. چون یک سری از صحنه ها ویژه حضرت عیسی (ع) است، یک سری فیوضات ویژه حضرت عیسی می باشد و شما در بقیه نمی توانید دنبالش بگردید. خیلی است که انسان را در آخرت جزو یاران حضرت عیسی ببینند.
شباهت حضرت عیسی (ع) به امام حسین (ع)
و حضرت عیسی چقدر شبیه حضرت امام حسین (ع) هستند؛ یعنی اگر قرار باشد حضرت عیسی را با اهل بیت مقایسه کنیم، حضرت عیسی و یحیی در مایه های امام حسین (ع) هستند. جالب هم هست که برای مسیحی ها، داستان حضرت اباعبدالله الحسین را که تعریف می کنی، بلا استثناء به یاد حضرت عیسی می افتند. چون همان فهمی که از حضرت عیسی در مسیحیت هست، فهمی است مشابه فهمی که ما از حضرت اباعبدالله در اندیشه خودمان داریم.
وَ أُعْطِیَ فِی الْآخِرَهْ مِثْلَ مُلْکِ سُلَیْمَانَبْنِدَاوُدَ (علیه السلام) فِی الدُّنْیَا.
به وسعت ملک سلیمان در آخرت به او اجر می دهند.
و اما روایت دوم:
دوری از شرک نتیجه قرائت سوره مریم
روی عن الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ هَذِهِ السُّورَهْ أُعْطِیَ مِنَ الْحَسَنَاتِ بِعَدَدِ مَنِ ادَّعَی لِلَّهِ وَلَداً سُبْحَانَهُ لَا إِلهَ إِلَّا هُوَ
خیلی جالب است؛ می گویند هرکس این سوره را قرائت بکند، به عدد همه کسانی که برای خدا ولد قائل شدند در عالم ۱۰ برابر حسنه می برد. این بیان نشان می دهد این سوره انسان را از شرک در امان نگه می دارد؛ آنقدری که حتی تمام آنهایی که مشرک شدند در عالم، این ایمانی به وسعت همه نداشته آن ها پیدا میکند. این که می گویند به این اندازه اجر می برد؛ یعنی تمام آن هایی که مشرک شدند چه وسعتی از عدم ایمان داشتند، این برعکسش به وسعت عدم ایمان آنها از ایمان برخوردار خواهد شد.
وَ بِعَدَدِ مَنْ صَدَّقَ زَکَرِیَّا وَ عِیسَی وَ مُوسَی وَ إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْمَاعِیلَ وَ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ عَشْرَ حَسَنَاتٍ
به عدد تمام کسانی که تسبیح کردند این انبیای الهی را اجر خواهد برد؛ یعنی ایمانی پیدا می کند به عظمت ایمان کسانی که به این انبیا ایمان آورده بودند
وَ عَدَدِ مَنْ کَذَّبَ بِهِمْ
و حتی به عدد کذبی که آن ها داشتند، او این ور ایمان پیدا می کند.
وَ یُبْنَی لَهُ فِی الْجَنَّهْ قَصْرٌ أَوْسَعُ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ فِی أَعْلَی جَنَّهْ الْفِرْدَوْسِ
و در بهشت بنایی به وسعت تمام آسمان و زمین برای او برپا خواهد شد، در بالاترین جایگاه بهشت.
وَ یُحْشَرُ مَعَ الْمُتَّقِینَ فِی أَوَّلِ زُمْرَهْ السَّابِقِینَ
با متقین درجه یک عالم محشور می شود؛ یعنی با همه رده یک ها. مثلاً اگر در امت پیامبر امیرالمومنین است، در امت حضرت عیسی کس دیگری است و …، با تمام متقین رده ۱ تمام تاریخ بشر محشور می شود. این عبارت خیلی عجیب است؛ یعنی همه شاگرد اول های طول تاریخ را کنار هم می چینند و این در زمره آن ها است.
وَ لَا یَمُوتُ حَتَّی یَسْتَغْنِیَ هُوَ وَ وُلْدُهُ
نمی میرد مگر اینکه در خودش و فرزندانش غنا اتفاق افتاده است.
وَ یُعْطَی فِی الْجَنَّهْ مِثْلَ مُلْکِ سُلَیْمَانَ (علیه السلام)
این شبیه به همان روایت امام صادق است.
اثر سوره مریم بر خواب
وَ مَنْ کَتَبَهَا وَ عَلَّقَهَا عَلَیْهِ لَمْ یَرَ فِی مَنَامِهِ إِلَّا خَیْراً
کسی که این سوره را بنویسد و به خودش آویزان کند، به گردنش بیندازد، در خوابش جز خیر نمی بیند. اینکه در خواب جز خیر نمی بیند؛ یعنی این سوره از لایه ذهن شما به ضمیر ناخودآگاه شما هم وارد می شود. چون خواب متاثر از ضمیر ناخودآگاه من و شماست، اینکه یک سوره ای اثر بر خواب می گذارد یعنی این سوره می تواند در ضمیر ناخودآگاه شما هم وارد بشود و باعث می شود آن چیزهایی که در ضمیر ناخودآگاه شما هست و یک وقت هایی آدم را به هم می ریزد، با این سوره حل می شود.
این روایات ثواب قرائت سوره مبارکه مریم بود. حالا با این فضایی که در واقع شنیدید و مهیا شد، توضیحات سرکار خانم ابراهیمی که خلاصه ای از بیانات حضرت علامه طباطبایی (ره) است، بشنوید. انشالله با فضای کلی سوره آشنا بشویم، بعد برمی گردیم از اول سوره باهم دیگر می خوانیم و جلو می رویم.