یا رب
قدریات؛حکایت این شب ها
1. این شـبها برای اهل دل لابد حکایــتهای پیچیـده و عجیبـی دارد برای من امـا از آن جهــت خـاص است کـه سنـگهـایم را با خـودم وامـیکنم، مینشینم روبروی تو بلند بلند فکر میکنم یا اگر تنها نباشم و خجالت بکشم تند تند بنویسم… این شبها نطق دلم با تو باز میشود
2. هر کس آب دلش را میخورد…
شب های قدر بعضی ها را اضطرابِ رقم خوردن سرنوشـت یک سال آینده به مسجد مـی کشاند، بعضی ها را حس غریبی بیدار نگه می دارد. اما قدرمسلم آنچه از سوره مبارک قدر بر می آید این است که این شب ها، شب نزول قرآن نیز هست. محل نزول همۀ قرآن قلب زنده ی بیدارِ پاکِ بزرگ و با ظرفیت رسول آخرین حضرت محمد صلی الله علیه و آله بوده و نقل است که هر کس به اندازه قلبش از نـزول حقیقت قرآن بهـره منـد خواهد شد. این شب ها از رحمت مدامی که از آسمان می بارد، از نورباران و فرشته باران و روحی که دمیده می شود هر کس به اندازه قلبش بهره می برد… بی سبب نیست که می گویند هر کس آب قلبش را می خورد.
3. این شبها شب های مناجات است… مناجات به اندازه سواد ناقص عربی من از باب مفاعله است یعنی وقتی دو نفر با هم کاری را انجام می دهند، یعنی تو با خدا نجوا کنی خدا با تو نجوا کند… آه چه رویـایی، چه شاهـانه… یعنی نجوا کنـان بگویی و بشنـوی… به یک نمونه توجه کنید…
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: حضرت داوود به مناجات با خدا پرداخت و گفت: پروردگـارا هر پادشاهـی را خزانـه ای است. خزانه تـو کجاسـت؟ خداونـد فرمود: مـرا خزانـه ای است از عــرش بزرگتـر، از کرسـی وسیع تـر، از بهشـــت پاکیزه تـر و از ملکـوت آذیــن بسته تـر. زمین آن معرفت، آسمان آن ایمان، خورشید آن شوق، ماه آن محبـت، ستـارگان آن اندیشه ها، ابرهای آن عقل، باران های آن رحمـت، میوه های آن اطاعت و ثمره های آن حکمت است. و آن خزانه را چهار در است: علم، حلم، صبر و رضا. بدان که آن خزانه قلب است.[1]
4. خدایا این شب ها مسجد که می روم با خودم سجاده و قرآن و تسبیح و دفترچه یادداشت برمی دارم و یک بطری کوچک آب. یک بطری کوچک که اگر خوابم گرفت کمی از آن را به سر و صورتم بزنم یا با آن وضو بگیرم…
اما خدایا این شب ها قلب باید بیدار باشد و اگر قلبم خواب آلود شد یک بطری چی باید ببرم، چی بریزم روی قلبم که بیدار بماند؟
از بابِ علم خدا مولای مؤمنان حضرت ابوتراب که این شب ها به نامش متبرک است می پرسم، فرموده است: نبه بالتفکر قلبک و جاف عن اللیل جنبک و اتق الله ربک[2] قلبت را با تفکر بیدار نگه دار و شب هنگام از بستر برخیز و از نگاه خدایی که ربّ توست خودت را بپا!
یادم می افتد به اولو الالباب… الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ [3]
و بعد به اول حدیث معروفِ عجیبِ اولو الالباب: إنَّ أُولِی الالْبَابِ الَّذِینَ عَمِلُوا بِالْفِکْرَةِ حَتَّی وَرِثُوا مِنْهُ حُبَّ اللَهِ.[4]
و باز از امیرالمؤمنین نقل است که اصل صلاح و درستی قلب مشغول بودنش به ذکر خداست، بر تو باد به ذکر خدا که آن نور قلب است، هر کس خدا را یاد کند خداوند قلبش را زنده می کند و عقل و فهمش را نورانی می کند و هر کس قلبش را به ذکر مدام آباد کند، کارهای پنهان و آشکارش نیکو می شود[5]…
5. بیا حرف های فکر انگیزِ دل انگیز بزنیم
این شب ها افضل اعمالش فکر کردن است. فکر کنم از همان فکرها که عقل را فعال می کند، قلب را بیدار و زنده و روشن نگه می دارد. این همان شب هاست که خواب عاقل (با قلب زنده و بیدار) از شب زنده داری نادان هزار بار بهتر است. منصفانه است… خواب باشی با قلب بیدار بهتر است که بیدار باشی با قلب خواب آلود… این شب ها اگر سهم فکر کردنهایت حرف دلانگیزی شد، انفاق کن… به بقیه هم ببخش
بیا قلب یکدیگر را بیدار نگه داریم
6. همه قلب جهان در سینه مردی می تپد که او را حجت ابن الحسن می خوانند. برای قلبش دعا کنیم…
يا ملين الحديد لداود عليه السلام , يا كاشف الضر و الكرب العظام عن أيوب عليه السلام، أي مفرج هم يعقوب عليه السلام، أي منفس غم يوسف عليه السلام، صل على محمد وآل محمد كما أنت أهل لأن تصلي عليهم أجمعين، وافعل بي ما أنت أهله، ولا تفعل بي ما أنا أهله.
دل آسوده دارید. باشگاه قرآنی نور در ماه رمضان و شب های قدر در نجف و کربلا نماینده دارد. سرگروه گروه های محسنین و مقسطین و توابین… اذن زیارت گرفته اند و به محضر مولا امیرالمؤمنین و حضرت ابا عبدالله الحسین فرا خوانده شده اند…
[1] بحار الانوار ج 67 ص 59
[2] بحار الانوار ج 71ص 318
[3] 191 آل عمران
[4] امام صادق علیه السلام
[5] غررالحکم ص 190- 189