یا ربّ
فطریّات
۱. دیگر دارد یک ماه می‌شود که من هاج و واج و گیج و مبهوت ایستاده‌ام اینجا وسط میهمـانی که تو برپا کرده ای. الان منتظرم نوبت من بشود شعـری بخوانـم برایـت… دست و دلـــم می‌لرزد وسط این میهمـانی بزرگ به وسعـت آسمان‌ها و زمین‌هایت همه کائناتت… الان نوبت من بشود ته این همه صف در صف بال در بال فرشته‌های دو بال و سه بال و چهار بال[۱] و دوستانت، آن‌ها که جلوترند[۲] آن‌ها که تو یار جانی‌شان هستی[۳] آن‌ها که خیلی روشنند[۴] آن‌ها که سمت راستند[۵] آن‌ها که خیلی خوشحالند[۶] آن‌ها که خیلی آزادند[۷] آن‌ها که چشمه‌های بهشت به اراده آن‌ها می‌جوشد[۸]…
۲. تو مهمانی داده ای بارِ عام تو که ملک آسمان‌ها و زمین از آنِ توست[۹] تو که هر چیزی را بگویی باش می‌شود[۱۰]تو که کلیدهای غیب در دست توست کسی غیر از تو نمی‌داند آن‌ها چیست و همه آن‌چه در خشکی و دریاست را می‌دانی و حتی افتادن هر برگی را می‌پایی و حواست به همه دانه‌ها در ظلمت زمین هست[۱۱]… تو که پیغام داده ای به رسولت که اگر بندگانم (حتی بی‌معرفت‌هایی مثل من) سراغم را از تو گرفتند بگو من نزدیکم[۱۲] راست گفتی نزدیکی… نزدیک…
رجب و شعبان که سحرهایش هزار پیغام عاشقانه برایم فرستادی میهمانی‌ات بیایم ترسیدم، ترسیدم شیطان که می‌گویند بو می‌کشد پاچه نا آشنایان را می‌گیرد پاچه‌ام را بگیرد تکه پاره‌ام کند. گفتی در ایام مهمانیت دربندش می‌کنی. بعد هی می‌ترسیدم از سر و وضع نامناسبم… می‌ترسیدم تیپم، شاکله‌ام نخورد به میهمانی‌ات. می‌ترسیدم در میهمانی‌ات عزیز و محترم نباشم. یا حرف مشترکی نداشته باشم با میهمان‌های عزیـز و محتـرم مهمانیـت و می‌دانی که هر وقت می‌ترسم، مضطرب می‌شوم قرآنت، نامه عاشقانـه‌ای که تو برایم نوشته‌ای به دادم می‌رسد. گفتم تا وقت دارم می‌روم یک کم خودم را شبیه آن‌ها میکنم که تو دوستشان داری… قرآن را که باز میکنم هر بار یاد همه سفارش‌های عاشقانه تو می‌افتم که چند بار به من گفتی مواظب خودم باشم، خودم را بپایم، زخمی و خاکی و چرک نشوم و من انگار نه انگار که تو حواست به من هست، با این سر و وضع درب و داغان… نه بی آبرویی می‌شود اصلاً… اما قید مهمانی تو را که نمی‌شود زد… ای خدا. قول‌هایی که داده‌ام را مرور میکنم… باشد بد عهدی کرده‌ام اما این‌که دوباره برایم پیغام مهمانی فرستاده‌ای یعنی هنوز فرصت هست تمرین خوش قولی کنم[۱۳]… باشد باشد از الان دیگر به همه مهربان نگاه میکنم هر چه از دست و دلم بر می‌آید برای بابا و مامان و فامیل و آشنـا و همسایه و یتیم و مسکین و درراه مانده و هر که تــو گفتی انجام می‌دهم[۱۴]. این نمـازهای بـی‌ستونم را برایش از عشق تو ستون درست میکنم[۱۵] در دهانم را می‌بندم، حرف محکمی نداشته باشم بزنم ساکـت می‌شوم[۱۶]. راستگویـان را پیدا میکنم، به ضررم هم که باشد می‌روم در دار و دسته‌شان[۱۷].
باشد حواسم را جمع میکنم شیطان که آمد اذیتم کند، برود توی جلدم تو را صدا کنم[۱۸]. بی حوصله شدم کم‌کاری نمی‌کنم که حق مطلبی را ادا نکنم. کار بی‌کیفیت و کم کیفیت نمی‌کنم[۱۹]. هر کار خوبـی به سرم زد انجام می‌دهم. چه وقتی اوضاعم روبـراه باشد چه وقتی حال و بالـم روبراه نباشد[۲۰]. باشد هر وقـت شیطان احساس دشمنانه‌ای در قلبم درست کرد خواستم دعوا کنم به چشم‌های تو فکر میکنم و رد می‌شوم[۲۱]… باشد همه سعیم را میکنم بی انصافی نکنم[۲۲]. کار گروهی که بلد نیستم، درست. ولی می‌روم لیست کارهای خوب دسته جمعی را پیدا میکنم با بر و بچه‌ها تعاونی می‌زنم برای آن‌ها، دور هم جمع شدن‌هایمان را می‌پایم برای کارهای بد و بدرد نخور نباشد[۲۳]. هر وقت کارهای خوب سخت شد، صبر میکنم، با دوستانم صبـوری می‌کنیم، می‌آئیم مسجد پیش تو دلمان را قرص کنی[۲۴]. هر وقت فکر کردم اجر کارهای خـوبِ گاهی سختم، دارد ضایع می‌شود صبر میکنم[۲۵]. هی هر روز تلاش‌هایم را چک میکنم برای تو باشد، نقشه‌هایی را که تو یادم دادی بکشم را تمام کنم[۲۶]. آن وقت حتی اگر از آن لباس‌های سندس و حریر سبز فوق‌العاده ات جور نکنی برایم که در مهمانی ات بپوشم مثل ستاره ها بدرخشم[۲۷]، یک لباسی می‌فرستی در میهمانی‌ات آبرویم نرود بپوشاند آثار شیطنت‌هایم را[۲۸]. از هول و غصه لباس که در آمدم[۲۹] هی فکری شدم با خودم چی بیاورم مهمانی. باز دوباره رفتم سراغ قرآنت ببینم آن‌ها که با تو خیلی دوستند و می پسندی شان برایت چه می‌آورند[۳۰] دیدم برایت قلب می‌آورند. قلب سلیم[۳۱] و آن‌ها که بهشتت را برایشان آذین می‌بندی برایت قلب می‌آورند قلب منیب[۳۲]. از آن قلب‌ها که تند تند هوای تو را می‌کند…
و حبیبت محمد صلی الله علیه و آله که فرموده خدا نه به قیافه هایتان نگاه می کند نه به حرفهایتان و لکن او به قلـب های شمـا نگاه می کند[۳۳]. و دیگر چه بگویم وقتی همراه بی نظیرِ حبیبت ،امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید فمن طهر قلبه نظر الله الیه[۳۴]
پس هرکس قلبش را تطهیر کند خدا به او نظر می نماید، و دعا می کند خدا ما و شما را از آنانی قرار دهد که با قلبهایشان سعی می‌کنند و قلبهایشان با رحمت حق به تلاطم افتاده برای رسیدن به منازل.[۳۵]
داشتم به قلبم نگاه می‌کردم که یکهو دیدم وسط مهمانی توام. باشکوه، بزرگ و من گیج…
۳. دوباره دارد وقتم تمام می شود. دارد نوبتم می‌شود شعرم را بخوانم در میهمانیت… ذهنم کار نمی‌کند
جوشن بخوانم هزار اسم تو را بگویم… روح همه تازه شود در میهمانیت…
مشلول بخوانم خاطره‌های عاشقانه دوستانت با تو را دوره کنم مجلس گرم شود؟[۳۶]
یا نه مجیر بخوانم خودم را آویزان کنم به دامنت از آتشِ هر چه بی توئی…
قرآن بخوانم، آن عاشقانه های سراسر رحمت را، دل دوستانت غنج برود برایت[۳۷]
بروم ربّناهای قرآن را حفظ کنم، از قول آن‌ها که ربّناهایشان را پسندیده‌ای برایت بخوانم…
یا مثل وقت‌هایی که می‌روم زیارت وداع وقت تنگ است که دعاهایم را تک تک بگویم، بگویم خدایا دعای مکارم اخلاق را در حق همه‌مان مستجاب کن.
یا نه مثل همیشه که وقتی هول میکنم می‌گویم خدایا تو می‌دانی و دل امام زمان عجل الله فرجه دعاهایش را مستجاب کن…
وای قلبم دارد از جا کنده می شود… انگار قلبم را بین دو انگشت گرفته‌ای[۳۸]
وای آبرویم را نریزی دل…
معلوم نشود پیش این همه یارِ جانی خدا که قلبم گاهی در میهمانیت روزه نبوده[۳۹]
معلوم نشود گاهی عقلش نرسیده ناشکری کرده
معلوم نشود گاهی بی‌شرمانه به کسی غیر از تو اعتماد کرده
معلوم نشود گاهی غافل شده، چرک شده، تو را یادش رفته… نه معلوم نمی شود. تو حتی بین من و دلم حائلی[۴۰]…
دل حرم توست، تو حتی بارها بی آن‌که خودم بفهمم بازش کردی پاکش کرده‌ای، نور و آرامش در آن ریخته ای… تو که به رسولت گفته‌ای مهمان حبیب خداست، اکرامش کن، در این مهمانی بزرگ آبرویم را نمی‌ریزی… دستت را روی قلبـم گذاشتـه ای…آرام بازش کرده‌ای بی‌آن‌که کسی ببینـد یک چیـزعجیبـی درش گذاشتـه‌ای انگار قلبم زبان باز کرده دارد می‌گوید
یا فاطربحق فاطمه…
[۱] الْحَمْدُ لِلَّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جاعِلِ الْمَلائِکَةِ رُسُلاً أُولي أَجْنِحَةٍ مَثْنى وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ يَزيدُ فِي الْخَلْقِ ما يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَيْءٍ قَديرٌ- ۱ فاطر
[۲] وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ- ۱۰ واقعه
[۳] أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ- ۱۱ واقعه
[۴] يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ يَسْعى نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ بُشْراکُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ- ۱۲ حدید
[۵] وَ أَصْحابُ الْيَمينِ ما أَصْحابُ الْيَمينِ- ۲۷ واقعه
[۶]فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِکَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً- ۱۱ انسان
[۷] کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ رَهينَةٌ- ۳۸ مدثر
إِلاَّ أَصْحابَ الْيَمينِ- ۳۹ مدثر
[۸]عَيْناً يَشْرَبُ بِها عِبادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَها تَفْجيراً- ۶ انسان
[۹]لَهُمُلْکُالسَّماواتِوَالْأَرْضِيُحْيي وَيُميتُوَهُوَعَلى کُلِّشَيْءٍقَديرٌ -۲ حدید
[۱۰]إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ کُنْ فَيَکُونُ– ۸۲ یس
[۱۱]وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ في ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في کِتابٍ مُبينٍ– ۵۹ انعام
[۱۲]وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادي عَنِّي فَإِنِّي قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا لي وَ لْيُؤْمِنُوا بي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ– ۱۸۶ بقره
[۱۳]بَلى مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقينَ– ۷۶ آل عمران
[۱۴]لَيْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ الْمَلائِکَةِ وَ الْکِتابِ وَ النَّبِيِّينَ وَ آتَى الْمالَ عَلى حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساکينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ وَ السَّائِلينَ وَ فِي الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّکاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا وَ الصَّابِرينَ فِي الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حينَ الْبَأْسِ أُولئِکَ الَّذينَ صَدَقُوا وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ– ۱۷۷ بقره
وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً وَ بِذِي الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساکينِ وَ الْجارِ ذِي الْقُرْبى وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ابْنِ السَّبيلِ وَ ما مَلَکَتْ أَيْمانُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُوراً– ۳۶ نساء
[۱۵]۱۷۷ بقره
[۱۶]يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَديداً– ۷۰ احزاب
[۱۷]يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقينَ– ۱۱۹ توبه
[۱۸]إِنَّ الَّذينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ– ۲۰۱ اعراف
[۱۹]وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْيَتيمِ إِلاَّ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُوا الْکَيْلَ وَ الْميزانَ بِالْقِسْطِ لا نُکَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها وَ إِذا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبى وَ بِعَهْدِ اللَّهِ أَوْفُوا ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ– ۱۵۲ انعام
[۲۰]الَّذينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْکاظِمينَ الْغَيْظَ وَ الْعافينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ– ۱۳۴ آل عمران
[۲۱]۱۳۴ آل عمران
[۲۲]يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا کُونُوا قَوَّامينَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَ- ۸ مائده
[۲۳]يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَ لاَ الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ لاَ الْهَدْيَ وَ لاَ الْقَلائِدَ وَ لاَ آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا وَ لا يَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوکُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ أَنْ تَعْتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقابِ- ۲ مائده
[۲۴]يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ – ۲۰۰ آل عمران
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرينَ- ۱۵۳ بقره
[۲۵]وَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يُضيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنينَ- ۱۱۵ هود
[۲۶]وَ الَّذينَ جاهَدُوا فينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنينَ– ۶۹ عنکبوت
[۲۷]أُولئِکَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهارُ يُحَلَّوْنَ فيها مِنْ أَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَ يَلْبَسُونَ ثِياباً خُضْراً مِنْ سُنْدُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَّکِئينَ فيها عَلَى الْأَرائِکِ نِعْمَ الثَّوابُ وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقاً- ۳۱ کهف
عالِيَهُمْ ثِيابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً- ۲۱ انسان
[۲۸]يا بَني آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَيْکُمْ لِباساً يُواري سَوْآتِکُمْ وَ ريشاً وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِکَ خَيْرٌ ذلِکَ مِنْ آياتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّکَّرُونَ- ۲۶ اعراف
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً وَ يُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَيِّئاتِکُمْ وَ يَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظيمِ- ۲۹ انفال
ذلِکَ أَمْرُ اللَّهِ أَنْزَلَهُ إِلَيْکُمْ وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يُکَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً- ۵ طلاق
[۲۹]وَ يُنَجِّي اللَّهُ الَّذينَ اتَّقَوْا بِمَفازَتِهِمْ لا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ- ۶۱ زمر
[۳۰]وَ مَنْ أَحْسَنُ ديناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهيمَ حَنيفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهيمَ خَليلاً- ۱۲۵ نساء
[۳۱]إِذْ جاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَليمٍ- ۸۴ صافات
[۳۲]وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقينَ غَيْرَ بَعيدٍ- ۳۱ ق
هذا ما تُوعَدُونَ لِکُلِّ أَوَّابٍ حَفيظٍ- ۳۲ ق
مَنْ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنيبٍ- ۳۳ ق
[۳۳] إِنَّ اللَهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالیََ لاَ یَنْظُرُ إِلیََ صُوَرِکُمْ وَلاَ إِلیََأَمْوَالِکُمْ وَ لَکِنْ یَنْظُرُ إِلیََ قُلُوبِکُمْ – بحارالانوار ج۷۴ ص۹۰
[۳۴]غررالحکم ص۶۷
[۳۵]جعلنا الله و ایاكم ممن یسعی بقلبه الی منازل الابرار برحمته– خطبه ۱۶۵ نهج البلاغه
[۳۶]یا رآدَّ یُوسُفَ عَلی یَعْقُوبَ…
[۳۷]إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إيماناً وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَکَّلُونَ– ۲ انفال
الَّذينَ إِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصَّابِرينَ عَلى ما أَصابَهُمْ وَ الْمُقيمِي الصَّلاةِ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ– ۳۵ حج
[۳۸]ان القلوب بین اصبعین من اصابع الله یقلبها کیف یشاء– بحارالانوار ج ۷۲ ص ۴۸
[۳۹]صِیامُ القَلبِ عَنِ الفِكرِ فِی الآثامِ أفضَلُ مِن صِیامِ البَطنِ عَنِ الطَّعامِ – غررالحکم ص ۱۷
[۴۰] أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ- ۲۴ انفال