بارِ عام
يك. دیروز عصر رفتم دیدن نوزادی که تازه به دنیا آمده بود… این کار همیشه حال مرا خیلی خوب میکند. بوی بچه های تازه به دنیا آمده را خیلی دوست دارم. مخلوطی از بوی بهشت و شیر و پودر بچه. هر بار یادم می افتد به این شعر رابیندرانات تاگور که هر نوزادی با این مژده متولد میشود که هنوز خداوند از نوع بشر ناامید نشده است. به هر حال همه خانم دکترهای حاضر در میهمانی به مادر جوان بر اساس آخرین منابع علمی توصیه میکردند که این بچه 9 ماه با تو بوده، با تو خیلی انس دارد. به خودت بچسبانش، نزدیک خودت بگیرش… این توصیه قدیمیها که بغلی میشود اشتباه است. بچه آغوش مادر را میخواهد تا آرامش داشته باشد. صدای مادرش، صدای قلب مادرش آرامش میکند… من اما دیگر نمیشنیدم، خیره شده بودم به چشمهای روشن کنجکاو و مضطرب دخترک کوچکی که تازه به دنیــــا آمده بود و در هم همه ی صـدای میهمانان شادی که دورش را گرفته بودند دنبال صـدا و تصـویر مـــادرش میگشت.
دو. این رابطه مادر و کودک خیلی عجیب است. در احوال بچه ها که دقیق شده باشید تا چند ماه با همه غریبی میکنند. بعد هم اگر کمی با کسی آشنا شدند و حاضر شدند در آغوشش جای بگیرند زود بیحوصله میشوند و برای آغوش مادر دلتنگ میشوند. میخواهند به آغوش مادرشان برگردند. چهار دست و پا که راه مـیروند هی برمیگردند پشت سرشان را نـگاه میکنند خیـلی از مادرشـان دور نشده باشند. هروقـت احساس کنند دور شـدند تنـدتنـد برمیگردند.
سه. توبه یعنی برگشت؛ برگشتی آنقدر با شوق و علاقه که شائبه ی هیچ دوری دوباره ای در آن نباشد. تـــوّاب یعنی نفسی که بسیار باز میگردد. تـــوّاب یعنی تو[1] ای خــدای رحیـــم… تــوّاب یعنی آنها که تو دوستشان داری[2]… یعنی آنها که دلشان تندتند هوای تو را میکند یعنی آنها که دوری از تو مضطربشان میکند، تندی برمیگردند به سوی تو به آغـوش تو… و اگر بر فرض محال در آغوش تو جایی نداشته باشند کولی بازی درمی آورند گریه میکنند، آنقدر اشک میریزند تا جایی پیدا کنند در آغوش پر مهر تو که با آن انس دارند، آنجا آرامند، فقط آنجا آرامند و از ته دل لبخند میزنند.
همیشه اول رمضان هزار خاطره از آغوش تو در دلم زنده میشود… دلتنـگ میشوم… بــارِ عـام که میدهی میخواهم بدوم به سوی تو، فقط میخواهم خودم را به تو برسانم میخواهم به سوی آغوش تو فرار کنم… تو که به وسعت کائنات آغوش گشوده ای برای من… تو که همیشه با عشق به سوی من می آیی و با عشق منتظر برگشت منی تو که با منی همیشه…
[1] فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ- 37 بقره
وَ إِذْ قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ يا قَوْمِ إِنَّکُمْ ظَلَمْتُمْ أَنْفُسَکُمْ بِاتِّخاذِکُمُ الْعِجْلَ فَتُوبُوا إِلى بارِئِکُمْ فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ ذلِکُمْ خَيْرٌ لَکُمْ عِنْدَ بارِئِکُمْ فَتابَ عَلَيْکُمْ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ- 54 بقره
رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَيْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِنا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَيْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ- 128 بقره
إِلاَّ الَّذينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ بَيَّنُوا فَأُولئِکَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَ أَنَا التَّوَّابُ الرَّحيمُ- 160 بقره
أَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ يَأْخُذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ- 104 توبه
وَ عَلَى الثَّلاثَةِ الَّذينَ خُلِّفُوا حَتَّى إِذا ضاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَتْ وَ ضاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَ ظَنُّوا أَنْ لا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ- 118 توبه
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثيراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ يَأْکُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتاً فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَحيمٌ- 12 حجرات
وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَکِیمٌ – 10 نور
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا- 3نصر
[2] وَ يَسْئَلُونَکَ عَنِ الْمَحيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحيضِ وَ لا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ- 222 بقره