کامنتهای بنیان مرصوص

آی جانا سخن از زبان ما می گویی…

انگار اونا که ادعای مذهب ندارن و امثال ماها بشون میگن غیر مذهبی ، اونا که اهل دوست دختر دوس پسری اند ، اونا که وضعیت ظاهری شون مثل مذهبی! ها نیست ، اونا که بلند بلند خدا نمیگن، نماز هاشون رو شاید نخونن ،

اونا خیلی بیشتر هوای هم رو دارند و پشت هم اند تا ماها.

انگار ما خود خویشتن مون بزرگتره. من یت ما بیش تره. ما ها از بس که شعار دادیم و بیش از گلیممون بلند فکر کردیم ، از بدیهی ات رفاقت و مردانگی هم بویی نبردیم. 

دوست دارم

أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکمْ

رو انجام بدم. کاش بشود…

سلام 

بنده آیه 28 سوره کهف را انتخاب می کنم

وَاصْبِرْ‌ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَ‌بَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِ‌يدُونَ وَجْهَهُ ۖ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِ‌يدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِكْرِ‌نَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُ‌هُ فُرُ‌طًا 

مقداد

مریلند، کالج پارک، امریکا

سلام من تازه با مجموعه شما آشنا شدم .امیدوارم به حق امام حسین ع خداوند کمکم کنه و در مسیر بندگی و هدایت قرار بگیرم. لطفا بگید من چه کار کنم.

برای پا گرفتن برنامه ی سال سوم باشگاه باید هرچه سریع تر دور هم جمع شویم یک نشست بذارید!این یک توصیه ی جدی است نمیشه از طریق اینترنت و پیامک برنامه سال سوم رو انتقال داد و بعد انتظار داشت بچه ها خودشون گروه بندی شن و کار کنن.یک بار گفتم هر چند بار دیگر هم لازم باشد میگویم تمام انرژی محرک باشگاه از نشست های آن حاصل می شود ماهی یکبار باید همه دور هم جمع شویم صله ی رحممان کم شده.والسلام!

سوره یونس را حفظ کنم.

باشگاه اینرا به دلم انداخته بد جور! دلم حفظ سوره می خواهد

سلام. اینجوری که باز هرکی تصمیم های فردی خودش رو میگه! 

پس صفی تشکیل نمیشه که بنیان مرصوصی باشه! اگرچه مقصود نهایی باشگاه اینه که فرد فردِ ما قرآنی بشیم؛ ولی کار جمعی نیاز به “جمع” داره. 

با تجدید دیدار و صله رحمی که خانم ابراهیمی گفت، بسیار موافقم.

هر مسابقه و ” واستبقوا الخیرات” ی هست، بعد از اون نشست برپا بشه.

سلام علیکم

بسم الله الرحمن الرحیم….. اتامرون الناس بالبر و تنسون اتفسکم و انتم تتلون الکتاب افلا تعقلون؟!!

ب نظر من چون خودمون جاری نشدیم جریانی درست نشده….

وقتی آدم چشمه میشه خود ب خود هرچی و هرکسی ک در مسیرش باشه خیس میشه….

تک تک ما باید مواظب باشیم ک اول قراره خودمون با قرآن اصلاح بشیم و بعدش دنبال اصلاح بقیه……

سلام

من نتونستم با مسابقتون ارتباط خوبی برقرار کنم

آیات زیادی هست که دوستشون دارم. مثل این:

الله یرزق من یشاء بغیر حساب (بخشی از آیه)

حتما خدا یحب این بنده ها رو، نه؟ 

سلام

من با اینکه با برگزاری یک نشست دیگه کاملا موافق هستم ، ولی به نظرم برگزاری یک برنامه خیلی خوب ولی با تاخیر ، بهتر هست…

من خودم از وقتی نشست ها رو اومدم عاشق باشگاه شدم ، و اولین نشست برای ورودی ها خیلی فرصت خوبی هست…

منم هستم

منم هستم

يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ

من هم قبول دارم که ما در کار گروهی بسیار ضعیف هستیم و فکر می کنم مقصر اصلی این قضیه ساختار آموزش و پرورش و مکانیزم ورود به دانشگاه باشه که ما رو هر چه بیشتر به لاک خودمون و منافع شخصی مون فرو میبره

راهی که من برای درمانش پیدا کردم همکاری تو هیأت دانشگاهه که با بچه ها خیلی صمیمی هستیم و هوای همدیگرو داریم البته اوایل که رفتم تو هیأت یکم درسام افت کرد ولی هر چی جلو تر میریم یه چیزایی یاد میگیرم که میبینم واقعا ارزشش رو داشت کلا باید مواظب باشیم که کارهامون رو برای خدا انجام بدیم وقتی تو یه جمع قرار میگیری احتمال غفلت و ریا خیلی بیشتر میشه ولی نمیشه به این بهانه کلا از جمع ها و کار گروهی دوری کنیم ولی باید تا جایی که می تونیم جدی باشیم.

ومن الله توفیق

سلام و با سپاس از این طرح.

آیه 134سوره آل عمران.

در ضمن من تصمیم گرفتم تحقیقی هم پیرامون آیات ((الله یحب…)) و ((الله لا یحب …))انجام دهم.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم 

بسم الله الرحمن الرحیم

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

بسم الله الرحمن الرحيم 

سلام …. 

إِن يَنصُرْكُمُ اللّهُ فَلاَ غَالِبَ لَكُمْ وَإِن يَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِي يَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكِّلِ الْمُؤْمِنُونَ (آيه ي شريفه ي 160 سوره ي مباركه ي آل عمران )

صنعتک لنفسی… هر کسی ارزش خودش را بشناسد دیگر به هر امر کوچگی دل نمیدهد…بزرگ میشود

به نام خدا

سلام من از اواسط کار باشگاه به باشگاه پیوستم قصد دارم روی ایات در حد توان کار کنم و به طور انحصاری پای بند به ایه83سوره بقره باشم

و ( به یاد آرید ) هنگامی که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که هرگز جز خدا را نپرستید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و مسکینان نیکی کنید و با مردم به زبان خوش سخن گویید و نماز را برپا دارید و زکات بپردازید سپس همه شما جز اندکی روی گردانیدید و شما ( ذاتا ) رویگردانید.

آیه ی 159 سوره آل عمران زیبا…

به این امید که سررشته ای به دست افتد…

2 آذر 93

«ان الله یحب المحسنین»

میخوام ببینم در آزمون یا نذر خوب بودن و نیکو کار انجام دادن چه میکنم

سلام من توی باشگاه عضوم ولی راستش برنامه ها برام خیلی شفاف سازی نشده اصلا نمیدانم من باید توی این گروه چه کاری کنم توی ذهنم خیلی کارا دارم که خیلی هاشونو دارم انفرادی انجام میدم ولی توی این گروه نمیدانم باید چکار کنم . راستش فقط میخواستم بگم منم هستم

سلام علیکم

تعبیر زیبایی ست؛ “بنیان مرصوص”!

باشگاهی با بنیانی مرصوص و نه “کثیباً مًهیلا”؛ تپه ای از ریگ روان! ان شاءالله

….

اِحاله به «قول سديد» و «بنيان مرصوص» و «عروة الوثقي» همه براي اين است كه انسان در وادي علم و عمل به گونه‏اي باشد كه يأجوج فتنه و مأجوج مغالطه به آن راه نيابد و در محدوده جهاد اصغر، اوسط و اكبر موفق باشد. اگر معاذالله در يكي از اين محورها حرف سست عوامانه و تصميم سست رياكارانه راه يابد، اين بناي ظاهراً مرصوص، در شُرُف انهدام قرار مي‏گيرد. [تفسير انسان به انسانْ ، آیت ….جوادی آملی- صفحه 335]

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ أَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَ مِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ ءَاخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَ مَا تُنفِقُواْ مِن شىَ‏ْءٍ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ(60)سوره مبارکه أنفال

و هر چه در توان دارید، از اسب ها و نیروی آماده بسیج کنید؛ تا با این(تدارکات) دشمن خدا و دشمن خودتان و (دشمنان) دیکری را جز این ها- که شما نمی شناسیدشان و خدا آنان را می شناسد- بترسانید.و هر چیزی در راه خدا خرج کنید، پاداشش به خود شما بازگردانیده می شود و بر شما ستم نخواهد رفت.

آیه شریف فوق؛

1. بیانی عام، خطاب به همه مسلمین دارد. 

2.كلمه” اعداد” به معناى تهيه كردن چيزى است تا انسان با آن چيز، به هدف ديگرى‏كه دارد برسد؛كه اگر قبلا آن را تهيه نديده بود ،به مطلوب خود نمى‏رسيد. مانند فراهم آوردن هيزم و كبريت براى تهيه آتش. 

3.كلمه” قوة” به معناى هر چيزى است كه با وجودش كار معينى از كارها ممكن مى‏گردد، مثلا در جهاد به معناى هر چيزى است كه جنگ و دفاع با آن امكان پذير است…

3. جهاد به معناى بذل جهد و كوشش در دفع دشمن است و بيشتر بر مدافعه به جنگ اطلاق مى‏شود و ليكن گاهى به طور مجاز توسعه داده مى‏شود به طورى كه شامل دفع هر چيزى كه ممكن است شرى به آدمى برساند مى‏شود. و پیامبراسلام(صلی…. علیه و آله و سلّم) این نوع جهاد را جهاد اکبر نامیدند.

4. تهیه و تدارک هر آنچه در مبارزه با دشمن(شیطان، نفس اماره، ….) به آن احتیاج دارد و خواهد داشت. هر آنچه دشمن یا هر مانعی که سر راهت هست؛ بالفعل دارد و یا امکان تهیه اش را دارد.

5. موانع بر حسب آسیب و زیانشان، درجه بندی می شوند. از شرایط نامناسب محیطی، اجتماعی تا… .

6. پس باید شرایط را به درستی بررسی کند تا در این جهاد دست خالی نباشد. وقتی می خواهم به پدر و مادر و نزدیکان و اطرافیان، نیکی کنم و نمی توانم … وقتی… و خیلی وقتی های دیگر؛ همه به من هشدار می دهند که دست خالی هستی. 

7. حال این تجهیز شدن خود نیاز به راهنما و مربی دارد. هر اشتباه می تواند… جبران ناپذیر باشد!

8. و منظور از” آخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ: ديگران است كه در مقابل اولين قرار می گیرد. و آن افرادى هستند كه مؤمنين از دشمنى آنان بى خبرند، و منظور از” اولين” آن افرادى هستند كه مؤمنين ايشان را به دشمنى خدا و دشمنى خودشان مى‏شناسند. 

4. مقيد به قيد (در راه خدا) بودن، به خوبى عموميت آن را می رساند ،كاری که در راه خدا انجام شود .

7. و هر آنچه در این راه به کار برده و از دست دهید، ضایع نشده و به کسی ظلم نمی شود.

8. و جمله” وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْ‏ءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ …” از جملاتی که می فرماید” وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ” عمومى‏تر است، چون” خير” بيشتر به مال گفته مى‏شود، و جان را شامل نمى‏گردد. بخلاف آيه مورد بحث كه فرمود:” هر چيزى كه انفاق كنيد”.

(با نگاهی به تفسیر المیزان، ج 9، صص 153-151/ ج14، ص583)

التماس دعا

سلام 

من به شدت نیازمندم که صبر خودمو تقویت کنم. به نظر صبر و توکل به خدا لازم و ملزوم همدیگرند. پس باید بر روی توکلم هم کار کنم.

ان شاالله از امروز تصمیم میکیرم که به آیه 146 سوره آل عمران پایبند باشم:

كَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ 

و چه بسيار پيامبرانى كه همراه او توده‏هاى انبوه كارزار كردند و در برابر آنچه در راه خدا بديشان رسيد سستى نورزيدند و ناتوان نشدند و تسليم نگرديدند و خداوند شكيبايان را دوست دارد.

صبر در برابر مصائبی که بر من میرسد، صبر در برابر هوس ها و مشکلات، صبر در برابر آنچه دیگران میگویند، صبر در نماز و عبادات، و بالاتر از همه صبر به خاطر خدا ” ولربک فصبر”

و از حضرت زینب که اسطوره صبر هستند، در این راه مدد میجویم.

الصَّابِرينَ وَ الصَّادِقينَ وَ الْقانِتينَ وَ الْمُنْفِقينَ وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالْأَسْحارِ

نمی دانم ولی می خواهم جز یحب الصابرین باشم . یا به این دلیل که الان در زندگی در شرایطی هستم که فکر می کنم تنها راه حلش صبر است یا به یک دلیل دیگر .

اینکه هر وقت به واقعه کربلا فکر می مکنم ، به ذهنم می اید که اگر قرار بود به جای یک نفر بودم ، ان کدام بود ، بعد که خوب فکر می کنم می بینم فقط نمی خواهم به جای یک نفر باشم و آن حضرت زینب است …! صبر سخت است ، زینب بودن سخت است ، چیزی که فکر می کنم هرگز نمی توانم باشم !

صبر سخت است ولیکن بر شیرین دهد.. 

شاید صبر ابزار بنیان مرصوص حداقل برای رهبر یک صف باشد ،

به نام خدا

فکر می کنم هفته ی پيش بود یکی از همسایه ها را دیدم، با مادرم صحبت می کرد و می گفت چند روز به خاطر درد پاهایش بیمارستان بوده و تازه مرخص شده است …

“فردا با خانواده می رویم نجف، از آن جا هم پیاده تا کربلا …” دیگر چیزی از درد پاهایش نگفت فقط اشتیاق در صدایش موج می زد. می رفت تا بشود جزئی از آن دیوار محکم

 آیه 60 و 61 از سوره مؤمنون:«وَالَّذِینَ یُؤْتُونَ مَا آتَوا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ»، «أُولَئِکَ یُسَارِعُونَ فِی الْخَیْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ»

و کسانی که آنچه [ از مال و جان ] می دهند، در حالی می دهند که دل هایشان ترسان است از اینکه به سوی پروردگارشان باز خواهند گشت، آنانند که در کارهای نیک می شتابند و هم آنان در انجام آن پیشتازند.

سلام 

قرار روز 29 را از روی تفاسیر مرور می کردم، مطالبی خواندم که با هدف نورانیِ بنیان مرصوص مان، بی ارتباط نبود:

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

اهميّت ايجاد اُلفت و اتّحاد

تأليف قلوب، كاري ربّاني و مقدّس و نيز متّحد شدن هنر كساني است كه مشمول توفيق و عنايت الهي‏اند. خداي سبحان در بيان عظمت وحدت اجتماعي و ايجاد انس و الفت گروهي؛ به رسول خود(صلي الله عليه و آله و سلم) مي‏فرمايد: اگر همه ذخاير زمين را هم انفاق كني، نخواهي توانست دل‏هاي مردم را با يكديگر متّحد كني و تنها خداست كه بين دل‏ها الفت ايجاد مي‏كند: “وألَّفَ بَينَ قُلوبِهِم لَو أنفَقتَ ما فِي الأرضِ جَميعاً ما ألَّفتَ بَينَ قُلوبِهِم ولكِنَّ اللهَ ألَّفَ بَينَهُم إنَّهُ عَزيزٌ حَكيم”(سوره أنفال، آیه 63). زيرا دل در اختيار غير خدا نيست و مطامع دنيوي نيز هرگز دل را آرام نمي‏كنند: “ألا بِذِكرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلوب”(سوره رعد، آیه 28)

خداوندِ «مقلّب القلوب و الأبصار»، الفت و محبت را نصيب مؤمنان كرد و ميان مسيحياني كه در برابر حق صف‏آرايي كرده بودند دشمني افكند: (ومِنَ الَّذينَ قالوا إنّا نَصاري أخَذنا ميثاقَهُم فَنَسوا حَظّاً مِمّا ذُكِّروا بِهِ فَأغرَينا بَينَهُمُ العَداوةَ والبَغضاءَ إلي يَومِ القِيامَة”(سوره مائده، آیه14)؛ همچنين درباره يهوديان كه خطرشان از مسيحيان معاند بيشتر است فرمود: (وقالَتِ اليَهودُ يَدُ اللهِ مَغلولَةٌ… وألقَينا بَينَهُمُ العَداوةَ والبَغضاءَ إلي يَومِ القِيامَةِ”(سوره مائده، آیه 64) درباره مسيحيان تعبير «إغراء» و درباره يهوديان تعبير تندتر «إلقاء» به كار رفته است. نتيجه آنكه اصل ايجاد الفت بين دل‏ها به دست خداست و خداوند همان‏گونه كه وحدت و هماهنگي در پرتو اعتصام به حبل الهي را مي‏خواهد، دشواري‏هاي ناشي از آن را هم آسان مي‏كند. اگر جامعه‏اي زمينه پيدايش فيض وحدت اسلامي را فراهم كند خداوند آن فيض قلبي را افاضه خواهد فرمود.[جوادی آملی، تسنيم، ج15، ص238]

از كيفرهاي تلخی كه ميان يهود و نصارا مشترك است، ابتلا به دشمني و كينه‏توزي و اختلاف داخلي است. اختلاف، هم در داخل يهوديان و هم در ميان مسيحيان هست ـ كه هر كدام از اين دو آيه ناظر به آن است ـ و هم يهودي‏ها با مسيحي‏ها نزاع دارند، زيرا هر يك از اين دو گروه بهشت را براي خود انحصار و احتكار مي‏كنند و ديگري را از آن محروم مي‏دانندوقالوا لَن يَدخُلَ الجَنَّةَ الاّ مَن كانَ هوداً اَو نَصاري”(سوره بقره، آیه111)؛ (وقالَتِ اليَهودُ لَيسَتِ النَّصاري‏ عَلي‏ شي‏ءٍ وقالَتِ النَّصاري‏ لَيسَتِ اليَهودُ عَلي‏ شي‏ء(سوره بقره، آیه113).[همان، ج22، ص171]

بر اين پايه بر اثر ترك عهد الهي و نقض پيمان محبّت، برادري ظاهري به اختلاف و دشمني بدل مي‏شود؛ مانند يهوديان و مسيحيان؛ ولي ايمان و بندگي خدا، برادري و محبّت را جاي اختلاف مي‏نشاند، چنان‏كه دشمني چندين ساله دو قبيله اوس و خزرج به بركت اسلام و رعايت بندگي، رخت بربست و به محبّت بدل شد: “فَاَصبَحتُم بِنِعمَتِهِ إخوانا”(سوره آل عمران، آیه103)؛عامل القاي اين محبّت و صفا فرشتگان رحمت‏اند.[همان، ص 172]

سلام 

ضمن عرض ادب و احترام؛ این متن، نظر نیست، شکلکی که در صفحه نظر فوق از اینجانب ایجاد شده!!!! را لطفا حذف فرمائید. عنوان نظر: اهمیت محبت و الفت و ….

با تشکر

سلام 

قرار روز 29 را از روی تفاسیر مرور می کردم، مطالبی خواندم که با هدف نورانیِ بنیان مرصوص مان، بی ارتباط نبود:

أعوذ بالله من الشیطان الرجیم

اهميّت ايجاد اُلفت و اتّحاد

تأليف قلوب، كاري ربّاني و مقدّس و نيز متّحد شدن هنر كساني است كه مشمول توفيق و عنايت الهي‏اند. خداي سبحان در بيان عظمت وحدت اجتماعي و ايجاد انس و الفت گروهي؛ به رسول خود(صلي الله عليه و آله و سلم) مي‏فرمايد: اگر همه ذخاير زمين را هم انفاق كني، نخواهي توانست دل‏هاي مردم را با يكديگر متّحد كني و تنها خداست كه بين دل‏ها الفت ايجاد مي‏كند: “وألَّفَ بَينَ قُلوبِهِم لَو أنفَقتَ ما فِي الأرضِ جَميعاً ما ألَّفتَ بَينَ قُلوبِهِم ولكِنَّ اللهَ ألَّفَ بَينَهُم إنَّهُ عَزيزٌ حَكيم”(سوره أنفال، آیه 63). زيرا دل در اختيار غير خدا نيست و مطامع دنيوي نيز هرگز دل را آرام نمي‏كنند: “ألا بِذِكرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلوب”(سوره رعد، آیه 28)

خداوندِ «مقلّب القلوب و الأبصار»، الفت و محبت را نصيب مؤمنان كرد و ميان مسيحياني كه در برابر حق صف‏آرايي كرده بودند دشمني افكند: (ومِنَ الَّذينَ قالوا إنّا نَصاري أخَذنا ميثاقَهُم فَنَسوا حَظّاً مِمّا ذُكِّروا بِهِ فَأغرَينا بَينَهُمُ العَداوةَ والبَغضاءَ إلي يَومِ القِيامَة”(سوره مائده، آیه14)؛ همچنين درباره يهوديان كه خطرشان از مسيحيان معاند بيشتر است فرمود: (وقالَتِ اليَهودُ يَدُ اللهِ مَغلولَةٌ… وألقَينا بَينَهُمُ العَداوةَ والبَغضاءَ إلي يَومِ القِيامَةِ”(سوره مائده، آیه 64) درباره مسيحيان تعبير «إغراء» و درباره يهوديان تعبير تندتر «إلقاء» به كار رفته است. نتيجه آنكه اصل ايجاد الفت بين دل‏ها به دست خداست و خداوند همان‏گونه كه وحدت و هماهنگي در پرتو اعتصام به حبل الهي را مي‏خواهد، دشواري‏هاي ناشي از آن را هم آسان مي‏كند. اگر جامعه‏اي زمينه پيدايش فيض وحدت اسلامي را فراهم كند خداوند آن فيض قلبي را افاضه خواهد فرمود.[جوادی آملی، تسنيم، ج15، ص238]

از كيفرهاي تلخی كه ميان يهود و نصارا مشترك است، ابتلا به دشمني و كينه‏توزي و اختلاف داخلي است. اختلاف، هم در داخل يهوديان و هم در ميان مسيحيان هست ـ كه هر كدام از اين دو آيه ناظر به آن است ـ و هم يهودي‏ها با مسيحي‏ها نزاع دارند، زيرا هر يك از اين دو گروه بهشت را براي خود انحصار و احتكار مي‏كنند و ديگري را از آن محروم می دانند: (و قالوا لَن يَدخُلَ الجَنَّةَ الاّ مَن كانَ هوداً اَو نَصاري”(سوره بقره، آیه111)؛ (وقالَتِ اليَهودُ لَيسَتِ النَّصاري‏ عَلي‏ شي‏ءٍ وقالَتِ النَّصاري‏ لَيسَتِ اليَهودُ عَلي‏ شي‏ء(سوره بقره، آیه113).[همان، ج22، ص171]

بر اين پايه بر اثر ترك عهد الهي و نقض پيمان محبّت، برادري ظاهري به اختلاف و دشمني بدل مي‏شود؛ مانند يهوديان و مسيحيان؛ ولي ايمان و بندگي خدا، برادري و محبّت را جاي اختلاف مي‏نشاند، چنان‏كه دشمني چندين ساله دو قبيله اوس و خزرج به بركت اسلام و رعايت بندگي، رخت بربست و به محبّت بدل شد: “فَاَصبَحتُم بِنِعمَتِهِ إخوانا”(سوره آل عمران، آیه103)؛عامل القاي اين محبّت و صفا فرشتگان رحمت‏اند.[همان، ص 172]

سلام.خانم قاسمی عزیز، مجدد کامنت را اصلاح و ارسال کردم. لطفا کامنت اول که شکلک دارد را حذف بفرمائید

باتشکر فراوان

ان الله یحب الصابرین….

با مدد از خودش….