بسم الله الرحمن الرحيم
خاک هم که باشی باید پدر داشته باشی، اصل و نسب داشته باشی، نظر کرده باشی که بتوانی عاشق شوی…
هبوط کرده باشی، از بهشــت افتاده باشی بیرون… یک جای دور باید چشـم‌های تیـز عاشقـی باشد که میان آن همه لجن، گوهــر کم‌سوی قلب دلتنگ وعاشقت را ببیند ضربان تا به تایش را بشنود، دستهایش محکم و امین باشد گوهر قلب عاشقت را برساند به وطنش…
تاریک که باشی گم و گور شده باشی نور می‌خواهی راه می‌خواهی که برگردی روشن باشی غریب نباشی…
و آیا همین کافی نیست که خدا تو را آفریده باشد یا امیرالمومنین که تو ابوترابی چشم‌های ناظر خدایی، دست‌های گشاده‌ی اویی، گوش شنوایش هستی، حکمت رساننده‌اش هستی… تو امین الله‌ی در زمین… آخر امنیت… تو نور خدایی در ظلمات زمین… صراط واضحی
چند روز است به خودم می‌پیچم چیزی بنویسم به بهانه‌ای خودم را بچسبانم به شما، بگویم تند تند دلم برایتان تنگ می‌شود برای شما.. برای هر جا که خانه‌‌ی شماست برای نجف برای ایوان طلایتان که آمیزه‌ای از ابهت و عظمت و امنیت و مهربانی محکم پدرانه است
بگویم که همه‌ی امید ما برای جان سالم بدر بردن از این گذرگاه تنگ وتاریک وگل مال و پرخطر شما خانواده‌اید بگویم که همیشه آرزویم این بوده به رسم علمای نجف روضه‌ی هفتگی بگیریم بگویم که زندگی آنقدر سخت و پیچیده وبدرد نخور شده که خیلی هفته‌ها یک پنجشنبه هم نمی‌شود به قاعده‌ی سه نفر دور هم جمع شویم از شما بگوییم و بشنویم جگرمان حال بیاید نپوسیم
بگویم که هیچ جای دیگری غیر از در خانه شما سراغ نداشتیم برویم بگوییم این پیچ‌ها و گره‌ها که غافلانه زده‌ایم به روح و جان و زندگی‌مان را باز کنند… جای دیگری نداشتیم برویم بگوییم که عمیقاً تشنه‌ایم واین آب‌های شور و تلخ فقط عطش‌مان را برای چشیدن آب معارفی که تنها شما ساقی آنید بیشترکرده است… جای دیگری سراغ نداشتیم برویم بگوییم مسکین و یتیم و اسیریم…
این بود که جسارت کردیم فکر کردیم هفته‌ای یک بار سر ساعت مشخصی همه با هم قرار می‌گذاریم به نام نامی شما در هیات اینترنتی نباء* پشت رایانه‌هامان یک سخنرانی گوش می کنیم، یک روضه می شنویم بعد یک چای دلچسب دم می‌کنیم برای خودمان که هفته‌ای یکبار چای روضه خورده باشیم که رایانه‌مان… اتاق‌مان… خانه‌مان بوی شما خانواده را بدهد
بجه ها بسم الله… هیات، بچه هیاتی پاکار می‌خواهد… بانی می‌خواهد که سخنرانی و مداحی خوب بفرستد… مطلب آماده کند وخدا را چه دیدی شاید هر هفته بانی شام چند نفر شدیم… از همان‌ها که از وقت رفتن مولایی به بزرگواری علی، یتیم و مسکین شده‌اند… یا علی
*نباء: از اسماء علی بن ابیطالب علیه السلام
