در آخرین روز رمضان الکریم داشتم یادداشت‌هامو ورق می‌زدم که این نکته رو دیدم؛ فکر کردم خوبه که اینجا به اشتراک بذارمش…
آقای چیت چیان از قول آیت الله بهجت گفته بودند:
اختیاراً ذکر را ترک نکنید، سهواً خودش برطرف می‌شود!
یعنی اگه هی حواست پرت میشه، اون یک باری که حواست هست باید برگردی… همین یک بار مهمه! اگه اونجا ادامه بدی به ترک ذکر، دیگه ایمان نمیاد! اختیاراً با تو، سهواً با خدا!
چقدر خوبه هر لحظه آگاهانه مومن بودن…