وَ قَضَیْتَ لَهُمْ مِنْ فَضْلِكَ الْمَآرِبَ وَ مَلَأْتَ لَهُمْ ضَمَائِرَهُمْ مِنْ حُبِّكَ
و به مقاصد عالیهشان به فضل و كرمت نایل ساختى و پر فرمودى دلهاشان را از محبت خود
وَ رَوَّیْتَهُمْ مِنْ صَافِی شِرْبِكَ فَبِكَ إِلَى لَذِیذِ مُنَاجَاتِكَ وَصَلُوا وَ مِنْكَ أَقْصَى مَقَاصِدِهِمْ حَصَّلُوا
و آن تشنگان جرعه وصالت را از آب صاف خود سیراب گردانیدى پس به لطف تو به مقام لذت مناجاتت رسیدند و از كرمت منتهاى مقصودشان را كه مشاهده توست یافتند
فَیَا مَنْ هُوَ عَلَى الْمُقْبِلِینَ عَلَیْهِ مُقْبِلٌ وَ بِالْعَطْفِ عَلَیْهِمْ عَائِدٌ مُفْضِلٌ
پس اى خدایى كه به هر كه رو سوى تو آورد توجه و اقبال كرده و با عطوفت و مهر فضل و احسان مىكنى
وَ بِالْغَافِلِینَ عَنْ ذِكْرِهِ رَحِیمٌ رَءُوفٌ وَ بِجَذْبِهِمْ إِلَى بَابِهِ وَدُودٌ عَطُوفٌ
و به آنان كه از یاد تو غافلند هم رءوف و مهربان هستى و با عاطفه و لطف و جاذبه محبت آنها را نیز به درگاهت مىكشانى
أَسْأَلُكَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ أَوْفَرِهِمْ مِنْكَ حَظّاً وَ أَعْلاَهُمْ عِنْدَكَ مَنْزِلاً وَ أَجْزَلِهِمْ مِنْ وُدِّكَ قِسْماً وَ أَفْضَلِهِمْ فِی مَعْرِفَتِكَ نَصِیباً
و از تو (اى خدا) درخواست مىكنم كه بهره مرا از فضل خود بیشتر و منزلتم را نزد خویش بالاتر از همه آنان قرار دهى و قسمتم را از دوستى و عشق و محبتت بزرگتر و نصیب معرفتم را به تو افزونتر گردانى
فَقَدِ انْقَطَعَتْ إِلَیْكَ هِمَّتِی وَ انْصَرَفَتْ نَحْوَكَ رَغْبَتِی
كه من اى خدا توجهم از همه منقطع بسوى تو و دلم مشتاق توست
فَأَنْتَ لاَ غَیْرُكَ مُرَادِی وَ لَكَ لاَ لِسِوَاكَ سَهَرِی وَ سُهَادِی وَ لِقَاؤُكَ قُرَّةُ عَیْنِی
تویى مقصودم نه غیر تو از شوق توست بیدار و كم خوابم و لقایت نور دیدگانم
وَ وَصْلُكَ مُنَى نَفْسِی وَ إِلَیْكَ شَوْقِی وَ فِی مَحَبَّتِكَ وَلَهِی وَ إِلَى هَوَاكَ صَبَابَتِی
و مقام وصالت تنها آرزوى من است شوقم منحصر به تو و سرگردان و واله محبت توام دلباخته هواى توام
وَ رِضَاكَ بُغْیَتِی وَ رُؤْیَتُكَ حَاجَتِی وَ جِوَارُكَ طَلَبِی وَ قُرْبُكَ غَایَةُ سُؤْلِی وَ فِی مُنَاجَاتِكَ رَوْحِی وَ رَاحَتِی
غرض و مقصدم خوشنودى توست و به مشاهده تو نیازمندم و نعمت جوارت مطلوب من است و مقام قربت منتهاى خواهش من است و حال مناجات با تو فرح و آرامش خاطر من است
وَ عِنْدَكَ دَوَاءُ عِلَّتِی وَ شِفَاءُ غُلَّتِی وَ بَرْدُ لَوْعَتِی وَ كَشْفُ كُرْبَتِی
و دواى مرض و شفاىقلب سوزانم و تسكین حرارت دل و رافع غم و اندوهم پیش توست
فَكُنْ أَنِیسِی فِی وَحْشَتِی وَ مُقِیلَ عَثْرَتِی وَ غَافِرَ زَلَّتِی وَ قَابِلَ تَوْبَتِی وَ مُجِیبَ دَعْوَتِی وَ وَلِیَّ عِصْمَتِی
پس اى خدا تو در حال وحشت و هولناكى انیس و مونس من باش و بپذیر عذر لغزشهایم و از زشتیهایم درگذر و توبهام قبول و دعایم اجابت فرما و از گناهكارى مرا نگهدارى كن
وَ مُغْنِیَ فَاقَتِی وَ لاَ تَقْطَعْنِی عَنْكَ وَ لاَ تُبْعِدْنِی مِنْكَ
و از فقر غنى گردان و مرا جدا و دور مگردان از خود
یَا نَعِیمِی وَ جَنَّتِی وَ یَا دُنْیَایَ وَ آخِرَتِی (یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ)
اى تو نعمت و بهشت و دنیا و آخرت من اى مهربانترین مهربانان عالم.