مناجات بیچارگان گستاخ سر به هوا

گیریم ما بد ما بدقول ما بی خیال ما بی عرضه ما بی توجه ما بی حواس ما بی شعور تو که پسر پیغمبری هستی که “طبیب دوار بطبه” بود نباید یک سراغ از ما بگیری یک دوایی بمالی روی این دل ناسالم خراب
نباید یک آبی از حوض جدت بپاشی رویش پاک و بیدارش کنی… بعد آن روی وجه اللهیت را بالا بگذاری بتابی روشنش کنی..
.
.
.
آخر خدایا ما اصلا هیچی.. گیریم که هفت قرآن به میان ما به جهنم… حبیبت “محمد” را به دیدارش شاد کن
به گل روی رحمت للعالمینت به بیچارگی ما رحم کن…
*این دعا حاوی برداشت­هایی از دعای عهد زیارت آل یس و دعای ندبه است.