پاییز که از راه می رسد، درخت ها که عریان و سر و بی سامان می شوند، مدام این بیت را با خودم تکرار می کنم:
بر درخت زنده بی برگی چه غم؟
وای بر احوال برگِ بی درخت
پاییز که از راه می رسد، درخت ها که عریان و سر و بی سامان می شوند، مدام این بیت را با خودم تکرار می کنم:
بر درخت زنده بی برگی چه غم؟
وای بر احوال برگِ بی درخت