در میان زیارات و ادعیه ای که از امامان معصوم به دست ما رسیده، دعاهایی هستند بسیار ویژه، از امام رضا(ع) در حق امام زمان(عج). یعنی امام رضا(ع)، در محضر خدا برای فرزندشان دعا می کنند و از همین‌جا می توان فهمید ایشان چقدر به شخصِ حضرت حجت ارادت دارند.
یکی از این دعاها فراز جالبی دارد:
اللّهم…واجعَلْنا ممّن تنتَصِرُ به لدینِک، و تُعزُّ به نصرَ ولیِّک. ولاتسْتَبْدِلُ بنا غیرَنا، فانَّ استِبْدالَک بِنا غیرَنا علیک یَسیرٌ، و هو علینا کثیرٌ.
بارخدایا! قرار ده ما را از آنان که به وسیله او یاری می‌رسانی بر دینت، و عزیز می‌گردانی به وسیلهٔ او یاری ولیّت را، و دیگران را بر ما برای این امر جایگزین مکن، براستی که جایگزین کردن دیگران بر ما برای تو آسان است، ولی برای ما بسیار ناگوار است.
یعنی حضرت رضا(ع) می‌فرمایند: خدایا با ما حضرت حجتت رو یاری کن و با ما به ولیّت عزّت بده؛ کاری نکن که غیر ما واسطهٔ این کار شود، چون این کار را با دیگران انجام دادن، برای تو خیلی آسونه ولی برای ما خیلی گرون تموم میشه …
کسی که رسم سفر می‌نهاد اول بار
چگونه ریشه برید از دیار و رشتهٔ یار
بر آن سرم که گر اشکم مدد کند ناچار
به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم
۱: این دعا در مفاتیح دقیقاً بعد از دعای عهد قرار دارد. توصیه می‌کنمَش.
۲: ارتباط دارد با سوره مبارکهٔ روم و آیهٔ آخرش: «فاصْبِر إنَّ وعدَ اللهِ حقُّ و لایَسْتَخِفَّنَّکَ الَّذینَ لا یوقِنون»