عبد بودن لذت بخش ترین حس دنیا است. اگر عبد مودبی باشی، عبد همه چیز تمامی باشی، مولایت به تو مسئولیت می دهد، مثلا ممکن است به تو بگوید: برو برای فرزندانم آب بیاور. یا ممکن است مولایت به تو بگوید: “بنفسی انت”(جانم به فدایت). یا از نبود تو احساس شکستگی کمر کند…، عبد بودن شیرین ترین حس دنیا خواهد بود اگر بتوانی کاشف الکرب عن وجه مولایت باشی.
پی نوشت: خدایا می شود من عبد و مولایم صاحب الزمان باشد؟ می شود آقا یک دستوری به من بدهد،بگوید تو فلان کار را انجام بده! آخ یعنی می شود؟ کاش بشود! ای کاش!