ماجرای ما

چرا یک باشگاه قرآنی:

این را همه می‌دانیم که در سراسر ایران فعالیت‌های قرآنی زیادی در حال انجام است و خب این سوال پیش می‌آید که اگر گروه‌های متعددی در حال انجام فعالیت‌های قرآنی‌اند چه ضرورتی دارد که ما هم بیاییم و یک باشگاه قرآنی بزنیم؟ ما قرار است در این باشگاه چه کار کنیم که ندیدیم سایر گروه‌های قرآنی انجام بدهند؟
آن چیزی که به شدت مطالبه‌ی ما بوده و هست این است که قرآن در تک تک لحظه‌های زندگی ما حاضر باشد! ممکن است معانی این جمله به نظر خیلی کلیشه‌ای و ساده و دم دستی به نظر بیایند، اما جدا فلسفه‌ی شکل‌گیری باشگاه همین بوده! خلا ای که در سایر فعالیت‌های قرآنی احساس می‌کردیم، چرا که سایر محتواهای تولید شده گویا که چنین درکی را به ما نمی‌دادند. انگار پاسخ سوال‌های زمانه‌ی ما نبودند. هرجا که قرآن می‌خوانیم و نمی‌فهمیم چه می‌گوید، یا اگر قسمتی از آن با مفهومی در ذهن ما متناقض بود چه باید بکنیم؟ حقیقتاً دوست داشتیم نگاه‌مان با نگاه قرآن فاصله نداشته باشد، در تک تک تصمیم‌های اساسی زندگیمان آنطور رفتار کنیم که خدا دوست دارد.
یک برهه‌ای وقت زیادی صرف شد تا بسیاری موسسات قرآنی، کتاب‌ها، مقاله‌ها، هر جایی که کسی در باب قرآن کاری کرد بود بررسی شدند، تفاسیر را بررسی کردیم و دیدیم همواره یک سری سوال عمده وجود دارد که ما جواب‌شان را نداریم! فکر کردیم اگر بخواهیم خیلی نظام‌مند به دیگران بگوییم که ما دقیقاً از قرآن چه می‌خواهیم، اینکه ما طالب این هستیم که در قلب ما اتفاق جدی و پایداری بیافتد این را چه طور باید عنوان کرد؟
شاید بتوان گفت ما دنبال یک نگاه مبتنی بر هوش عاطفی از قرآن هستیم، مفهومی که این روزها برای همه شناخته شده است و بر چهار اصل خود آگاهی، خودگردانی، مدیریت و مهارت اجتماعی استوار است یعنی به طور ساده‌ترش می‌شود رابطه‌ی انسان با خودش و خدا و انسان‌های دیگر و محیط اطرافش. یعنی سعی کنیم هوش عاطفی‌مان را مبتنی بر قرآن عزیز بالا ببریم. اگر می‌خواهیم به خود آگاهی و خویشتن داری برسیم یا اگر می‌خواهیم در حوزه‌ی اقدام و عمل وارد شویم بر اساس چارچوب نگرشی قرآن عمل کنیم.
قرار بوده و هست که باشگاه قرآنی نور جای تمام کسانی باشد که این دغدغه‌ی مشترک را دارند و با تعاملاتشان و فعالیت‌هایشان به این ماجرا کمک کنند، این است که شعار باشگاه شد: «تعاونو علی البر و التقوی»
ما فکر کردیم در بنیاد ملی نخبگان یک تعاونی لازم است برای اینکه آدمها به خوب شدنِ هم کمک کنند و روش‌هایی را که از آن استفاده می‌کنند تا سر دو راهی‌های زندگی راه بهتر را انتخاب کنند، با هم تقسیم کنند. برای انجام اینکار تصمیم گرفتیم از قرآن کمک بگیریم و سوالهایمان را به آن عرضه کنیم و ببینیم پاسخ دغدغه‌ها و دلتنگی‌های ما کجای این معجزه است؟ ما می‌دانیم معجزه پیامبر باید نخبگی‌مان را متحول کند و قلب ما را در دست بگیرد.

بر چه چیزی تأکید داریم؟

• کار گروهی و هم اندیشی.
• ایجاد عادت ارتباط مستمر با قرآن و انس با قرآن (ایجاد رابطه‌ای قلبی، دقیق و شخصی نخبگان با قرآن.)
• شبکه سازی (گردهمایی اعضاء به صورت ماهانه- استفاده از سایت و شبکه‌های اجتماعی برای ارتباط اعضاء- طراحی کارگروه‌های تخصصی).
• اشتراک تجارب و توانمندی‌ها برای رشد، هم آفرینی، همدلی و داشتن اتفاقات کارآمدتر و خجسته‌تر (داد و ستد مسئله‌ها و راه‌حل‌ها).
• طراحی برنامه‌های نخبه محور مبتنی بر تدبر در قرآن.
 چه کردیم؟

در سال اول فعالیت باشگاه آمدیم و در قرآن به دنبال گروه‌هایی گشتیم که خداوند اعلام کرده دوستشان دارد. تمام (الله یحب) های قرآن را استخراج کردیم و رسیدیم به هفت گروه: محسنین، متقین، توابین، متطهرین، صابرین، متوکلین و مقسطین و عمیقاً می‌خواستیم که نهایتاً خودمان جزو یکی از این گروه‌ها شویم. به هفت گروه تقسیم شدیم و هر گروه چند ماه کار و تلاش و تفکر و تأمل کرد تا ویژگی‌های آن دسته از کسانی که خداوند دوستشان دارد را پیدا کند این که چه می‌کنند و چه نمی‌کنند، این که تلاش کنیم یک الگوی رفتاری از محسنین و توابین و … به دست آوریم و خودمان را شبیه به آن‌ها کنیم.
سال دوم جمع شدیم و گفتیم خوب است حداقل در عمرمان یک بار قرآن را با تأمل بخوانیم. قرارمان هر روز یک صفحه بود با ترجمه‌اش با شنیدن یک فایل صوتی از استاد مربوطه در مورد آن صفحه هرکسی هم که سوالی از آن صفحه یا نکته‌ای داشت در انجمن ثبت می‌کرد و جوابش را از استاد می‌گرفت (برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به قسمت انجمن گفتگو در سایت بخش کارگروه اولوالباب مراجعه کنید)
سال سوم تدبر محور اصلی کار ما بود، تدبر در قرآن یعنی تلاش برای پیدا کردن غرض سوره و استخراج نکته‌های طهارتی آن سوره‌ی مبارک، با توجه به ترتیب آیات، معنای دقیق کلمات، و ارتباط آن‌ها با هم، جدول بندی و ترسیم آیات و عمیق شدن در محتوای آن‌ها. تدبر در باشگاه قرآنی زیر نظر اساتید مدرسه قرآنی اهل بیت سلام الله علیهما انجام می‌شود و هنوز هم برنامه‌ی تدبری ما ادامه دارد!
حالا در سال چهارم باشگاه کارهایی در حال انجام است از جمله: بازی فکری و پازل پیامبران که برای پروراندنشان به کمک و یاری همه‌ی اعضا احتیاج است. در باشگاه نور می‌خواهیم به تمام کارهای خوبی که حرفشان را می‌زنیم عمل کنیم! شما هم می‌توانید یک لیست از تمام کارهای خوبی که به ذهنتان رسیده و تنهایی نمی‌توانستید انجامش بدهید تهیه کنید شاید حالا که کنار هم هستیم بتوانیم انجامشان دهیم.

*برنامه سال اول:

اعضاء طی قرارهای ۴۰روزه متعهد شدند هر روز کاری کوچک در ارتباط با قرآن انجام دهند. پایان هر ۴۰روز در ایستگاهی دور هم جمع می‌شوند و همراه با یکدیگر و با حضور اساتید، درباره موضوع قرار ۴۰روز گذشته صحبت کرده و با برنامه ۴۰روز آینده نیز آشنا می‌شوند. (این فاصله ۴۰ روزه نشست‌ها در سال دوم و سوم بیشتر شد.)

قرار صبحانه: قرارهای قرآنی اعضاء با نام “قرارصبحانه” به صورت روزانه است. طی اولین قرار که برای ۴۰روز گذاشته شد، اعضاء هر روز یک آیه از آیه‌هایی که حاوی عبارات “الله یحب” و “الله لایحب” و عبارات مترادف آنها بود را خوانده و بر محتوای آیه تأمل و تمرکز می‌نمودند تا بدانند خدا چه کسانی را دوست دارد و چه کسانی را دوست ندارد. در ادامه هر یک از گروه های مورد محبت خدا به عنوان آیه های قرار صبحانه انتخاب و خوانده شدند.

*گزارش فعالیتهای سال اول:

[widgetkit id=”2″ name=”ماجرای ما”]

با توجه به اینکه نشست های باشگاه نور با فواصل زمانی زیادی تشکیل می گردید و اعضاء امکان تعامل مستمر با یکدیگر را نداشتند تصمیم گرفتیم با تشکیل کارگروه های هدفمند امکان انجام فعالیت های گروهی و جدی تر قرآنی را برای اعضاء فراهم کنیم. به این ترتیب که موضوعاتی انتخاب و در قالب گروه هایی تعریف شده و با انتخاب یک سرگروه امکان عضوگیری و فعالیت اختصاصی برای آن گروه ایجاد گردید. اعضاء با ارسال ایمیل تمایل خود برای حضور در یک گروه را اعلام نموده و متعهد شدند تا زمان نشست ششم طی جلساتی حضوری به تدبر در آیات بپردازند.

همچنین نشست های اعضاء باشگاه در فواصل زمانی یک تا دوماهه برگزار می گردید.