یک زیارت بی نظیر است که در آن به حداقل سی و دو آیه قرآن اشاره شده است. شیخ عبّاس قمی در مفاتیح الجنان در مورد این زیارت نوشته اند: روایت شده به خواندن آن زیارت، در هر وقت و هر کجا که شخص باشد…بخشی از زیارت
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ وَ أَوَّلَ الْعَابِدِينَ وَ أَزْهَدَ الزَّاهِدِينَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ أَنْتَ مُطْعِمُ الطَّعَامِ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينا وَ يَتِيما وَ أَسِيرا لِوَجْهِ اللَّهِ لا تُرِيدُ مِنْهُمْ جَزَاءً وَ لا شُكُورا وَ فِيكَ أَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى:( وَ يُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ) وَ أَنْتَ الْكَاظِمُ لِلْغَيْظِ وَ الْعَافِي عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ وَ أَنْتَ الصَّابِرُ فِي الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حِينَ الْبَأْسِ وَ أَنْتَ الْقَاسِمُ بِالسَّوِيَّةِ وَ الْعَادِلُ فِي الرَّعِيَّةِ وَ الْعَالِمُ بِحُدُودِ اللَّهِ مِنْ جَمِيعِ الْبَرِيَّةِ وَ اللَّهُ تَعَالَى أَخْبَرَ عَمَّا أَوْلاكَ مِنْ فَضْلِهِ بِقَوْلِهِ:
سلام بر تو اى امير مؤمنان و سرور جانشينان،و رأس عبادت كنندگان،و پارساترين پارسايان، و رحمت خدا و بركات و درودها و تحيّاتش بر تو باد، تويى خوراننده طعام، به درمانده و يتيم و اسير تنها به خاطر محبت و خشنودى خدا،كه از آنها پاداش و سپاسى نمىخواستى، و خداى تعالى در حق تو چنين گفت: ديگران را بر خود ترجيح مىدهند، گرچه خود به آن نیازمند باشند،هركه از شح نفسش محفوظ ماند پس از رستگاران خواهد بود، تويى فروبرنده خشم، و گذشت كننده از مردم، و خدا نيكوكاران را دوست دارد، تويى صبركننده در تنگدستى و پريشان حالى و به هنگام جنگ، تويى بخش كننده به برابرى، و دادگر در ميان ملّت، و آگاه به مقرّرات خدا، از ميان همه انسانها، خداى تعالى خبر داد از آنچه سزاوار كرده تو را از فضلش به گفته اش:
أَ فَمَنْ كَانَ مُؤْمِنا كَمَنْ كَانَ فَاسِقا لا يَسْتَوُونَ أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ )وَ أَنْتَ الْمَخْصُوصُ بِعِلْمِ التَّنْزِيلِ وَ حُكْمِ التَّأْوِيلِ وَ نَصِّ الرَّسُولِ وَ لَكَ الْمَوَاقِفُ الْمَشْهُودَةُ وَ الْمَقَامَاتُ الْمَشْهُورَةُ وَ الْأَيَّامُ الْمَذْكُورَةُ يَوْمَ بَدْرٍ وَ يَوْمَ الْأَحْزَابِ إِذْ زَاغَتِ الْأَبْصَارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَ تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَ زُلْزِلُوا زِلْزَالا شَدِيدا وَ إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ إِلا غُرُورا.
آيا كسىكه مؤمن است همانند كسى است كه فاسق است؟هرگز برابر نيستند. امّا كسانى كه ايمان آورده اند،و كار شايسته كردند،براى آنها بهشتهایی است جايگاه جهت پذيرايى به پاداش آنچه انجام دادند، و تويى اختصاص يافته به علم قرآن، و حكم تأويل، و صريح گفتار پيامبر، و برای توست موقعيتهاى گواهى شده، و مقامات مشهور، و روزهاى ياد شده، روز بدر، و روز احزاب آن زمان كه چشمها منحرف، و جانها به گلوها رسيد، و به خدا گمان مىبرديد، گمانهاى گوناگون، در آنجا اهل ايمان آزمايش شدند، و دچار تزلزل گشتند تزلزل سخت.آن هنگام اهل نفاق و آنانكه در دلهايشان بيمارى بود گفتند: خدا و رسولش جز فريب به ما وعده ندادند.