در شهر حرف کوچه و بازار بشنوم
در خانه طعنه در و دیوار بشنوم
هر بار از کنار در خانه رد شوم
آوای آه… مثل همان بار… بشنوم
هر بار، باز دست برم سوی ذوالفقار
از غیب بانگ «دست نگهدار» بشنوم
از کودکان مدام همین یک سؤال را:
«بهتر شده ست مادر تب دار؟…» بشنوم
اینها جدا جدا همه سخت است و سخت تر
حرف جدایی است که از یار بشنوم
سخت است از نفس نفست هم صدای بال…
بال پرنده های سبکبار بشنوم
شاعر: محمد مهدی سیار